Klasyfikacja i nazewnictwo skamieniałości – Tyrannosaurus rex

Zwierzęta, grzyby i rośliny są układane przez naukowców w różne grupy, aby pomóc w klasyfikacji ogromnej ilości życia na tej planecie. Organizmy wymarłe są traktowane w taki sam sposób jak organizmy wymarłe (te, które istnieją dzisiaj). Całe życie na Ziemi należy do jednego z trzech królestw: Animalia, Plantae i jeszcze jednego królestwa dla Fungi, jest to największa grupa organizmów. Naukowcy następnie dalej dzielą organizmy na inne kategorie, organizując stworzenia, rośliny i grzyby w taki sposób, że wspólne cechy prowadzą do tego, że organizmy są kojarzone razem, aż do zdefiniowania indywidualnego gatunku. Jest to przyjęta metoda klasyfikacji życia (chociaż kladystyka dodała nowy wymiar lub dwa), zasady tej formy klasyfikacji zostały ustanowione przez szwedzkiego botanika Carolus Linnaeus w 18 wieku.

Kategorie klasyfikacji od Królestwa do poziomu gatunku jest określana jako hierarchia taksonomiczna. Organizmy powinny być klasyfikowane w celu odzwierciedlenia relacji ewolucyjnych, z każdym taksonem reprezentującym organizmy, które mają wspólnego przodka, bardzo podobne do analogii „drzewa życia”.

Tabela przedstawiająca taksonomię Tyrannosaurus rex

.

Źródło: Everything Dinosaur

Aby zachować całkowitą poprawność, nazwy wszystkich taksonów (liczba mnoga od taxon) powinny zaczynać się wielką literą, z wyjątkiem indywidualnej nazwy gatunku, która zawsze powinna zaczynać się małą literą. Naukowa nazwa konkretnego organizmu składa się z dwóch łacińskich lub zlatynizowanych słów, którymi są zawsze rodzaj, a następnie klasyfikacja gatunku. Określa się ją jako dwumianową. Dzięki temu naukowcy z całego świata mogą skutecznie porozumiewać się między sobą, jeśli chodzi o opisywanie cech danego organizmu. Rodzaj, taki jak Tyrannosaurus, może być używany samodzielnie, ale nazwa gatunkowa, np. rex, bez przypisanego jej rodzaju nie ma znaczenia, ponieważ niektóre nazwy gatunkowe odnoszą się do więcej niż jednego rodzaju. Dawniej powinny być one pisane kursywą, np. Tyrannosaurus rex, i rzeczywiście jest to metoda wybierana przez członków Everything Dinosaur, jeśli mają oni publikować oficjalne prace. Jeśli nie jest możliwe zapisanie rodzaju i gatunku kursywą (np. w odręcznie napisanym raporcie), konwencją jest podkreślenie, na przykład Tyrannosaurus rex.

W ten sposób wszyscy naukowcy, w tym paleontolodzy, mają do dyspozycji ramy klasyfikacyjne. Istnieje jednak jeszcze jedna lub dwie konwencje, które należy rozważyć przy klasyfikowaniu i nadawaniu nazw zwierzętom takim jak dinozaury (a właściwie wszystkim organizmom). Jeśli pojawia się spór co do nazewnictwa organizmu, to zgodnie z konwencją pierwszeństwo ma najwcześniejsza nazwa, pierwszy opis. W ten sposób nazwa Brontosaurus została zastąpiona przez Apatosaurus. Było kilka godnych uwagi wyjątków od tej zasady, a T. rex jest jednym z nich.

Pod koniec XIX wieku, na kilka lat przed tym, jak T. rex został nazwany i opisany przez Osborna (1905), znany amerykański paleontolog Edward Drinker Cope opisał dwa mocno zniszczone kręgi jako Manospondylus gigas. Ta dziwna kość grzbietowa w kształcie plastra miodu różniła się od wszystkich innych znalezionych skamieniałości dinozaurów i dlatego nadano jej tę nazwę. Jedna z tych kości została utracona, jednak nazwa została zachowana i gdyby przestrzegano nomenklatury naukowej, ponieważ uważa się, że ta kość reprezentuje Tyrannosaurus rex, to T. rex, „Król Jaszczurów Tyranozaurów” powinien zostać przemianowany na Manospondylus gigas „Giant Thin Vertebrae” – nie jest to zbyt ekscytująca nazwa, myślę, że się zgodzicie.

Debata na temat prawdziwej nazwy Tyrannosaurus rex zwróciła uwagę opinii publicznej, gdy w 2000 r. zespół z renomowanego Instytutu Badań Geologicznych Black Hills (Pete Larson i in.) stwierdził, że znalazł oryginalne miejsce, w którym Cope odkopał zwietrzałe kości kopalne opisane jako Manospondylus. Skamieniałości znalezione w tym miejscu, pochodzące prawdopodobnie z tego samego okazu, który Cope badał prawie sto lat wcześniej, okazały się być T. rex, więc na podstawie tych dowodów należało zmienić nazwę na Tyrannosaurus rex. Międzynarodowy Kodeks Nomenklatury Zoologicznej (ICZN) stanowi, że jeśli znaleziono kolejne szczątki, które są identyczne z tymi z wcześniejszego odkrycia, należy użyć wcześniejszej nazwy i opisu.

Doprowadziło to do sporej konsternacji wśród naukowców (i wśród hollywoodzkich reżyserów, gdyż Manospondylus nie brzmiał nigdzie tak fajnie jak Tyrannosaurus rex). Jednak w 2000 roku ICZN orzekł (czwarte wydanie), że T. rex powinien pozostać, ponieważ nazwa ta była cytowana w licznych pracach wielu autorów, a przypadek błędnej tożsamości miał ponad pięćdziesiąt lat.

Wygląda więc na to, że T. rex będzie mógł pozostać jako T. rex. Teraz wszystko, co musimy zrobić, to przekonać wielu autorów, projektantów, artystów i producentów, z którymi współpracujemy, aby używali odpowiedniego przewodnika naukowego do podawania nazwy tego zwierzęcia, podając gatunek małymi literami. Wiem, że od czasu do czasu może nam się zdarzyć wpadka, ale naprawdę nie ma wytłumaczenia, gdy projektujemy zawieszki lub opakowania modeli i innych zabawek. Jednakże, pomimo naszych najlepszych starań, nadal będziemy widywać Tyrannosaurus Rex wydrukowane i zapisane, kiedy to tylko część rodzajowa dwumianu powinna być pisana wielką literą.