Joszua (ur. Hoshea; hebr.: „zbawienie”) był synem Nuna, z plemienia Efraima. Był przywódcą Izraelitów w Efraimie, który został wybrany przez Boga na następcę Mojżesza. Służył jako pomocnik Mojżesza podczas 40-letniej wędrówki przez pustynię.

Został przywódcą narodu izraelskiego i teokratycznym sędzią w Kanaanie, ziemi obiecanej Abrahamowi i jego potomkom. Jako naoczny świadek podboju, będzie miał rękę w dokumentowaniu tych bitew. Powstały w ten sposób dokument stał się Księgą Jozuego.

Biografia

Wczesne życie

Jozue urodził się jako Hoshea w rodzinie swego ojca Nuna. Należał do plemienia Efraima i urodził się w Egipcie jako hebrajski niewolnik. Czasy nie szły dobrze dla niewolników, gdy Nun nazwał swego syna „Zbawieniem”. Odzwierciedlało to nadzieję, że Bóg może jeszcze wzbudzić człowieka, który uratuje niewolników.

Po tym, jak Hoshea wyrósł na młodego mężczyznę, Mojżesz powrócił z samozwańczego wygnania w Midian, aby rzucić wyzwanie faraonowi i jego bogom. Jozue radował się z tłumem po cudownym przejściu przez Morze Czerwone.

Pomocnik Mojżesza

Bitwa przeciw Amalekowi

Jako młody człowiek w Izraelu, Jozue został wybrany przez Mojżesza, by być jego pomocnikiem. Wraz z innymi przywódcami plemiennymi i starszymi, Jozue był kluczową częścią przywództwa Mojżesza nad Izraelem.

Pierwszym odnotowanym wydarzeniem w życiu Jozuego była jego rola w bitwie z Amalekiem. Dzięki przewodnictwu Boga w postaci ognia i chmur, Izrael zmierzał w kierunku góry Synaj. W miejscu zwanym Rephidim rozbili obóz. Tutaj pobliski naród Amalek podszedł do koczowniczego Izraela, aby stoczyć bitwę. Przygotowując się do bitwy, Mojżesz polecił Jozuemu, aby wybrał wojowników. Jozue poprowadziłby niedoświadczoną armię Izraela w bitwie, podczas gdy Mojżesz, Aaron i Hur wezwaliby boską interwencję na szczycie góry.

Jozue poprowadził wojowników, których wybrał w bitwie przeciwko Amalekowi i zdumiewająco ich pokonał. Gdy trwała bitwa, Mojżesz trzymał ręce uniesione w powietrzu, aby przypomnieć o Bożej ochronie i podnieść morale.

Potem Jahwe polecił Mojżeszowi, aby zapisał bitwę w istniejącej wcześniej księdze. Konkretnie wydarzenie to miało być zrelacjonowane Jozuemu, z obietnicą, że Amalek zostanie zniszczony. To pokazuje specjalną pozycję, jaką Jozue miał w Izraelu.

Złote cielę

Jako główny pomocnik Mojżesza, Jozue był pod ręką, gdy przywódca potrzebował spotkać się z Panem. Po tym, jak Mojżesz usłyszał Dziesięć Przykazań i towarzyszące im instrukcje, głosił je ludowi i zapisał. Następnie Mojżesz został wezwany do powrotu na szczyt góry i do obecności Boga, aby otrzymać przepisy kultowe. Tylko Jozue mógł wejść z Mojżeszem na górę, ale on mógł przebywać w obecności Bożej.

Przez czterdzieści dni Mojżesz i Jozue byli sami i odizolowani od reszty Izraela, zajmując się Bożymi instrukcjami dotyczącymi kultu w przyszłym Przybytku. W tym czasie Izrael wziął sprawy w swoje ręce i stworzył bożka Złotego Cielca. Kiedy Jozue usłyszał hałas z ziemi, błędnie pomyślał, że Izrael przygotowuje się do wojny z okrzykiem bojowym. Po zbadaniu sprawy Mojżesz odkrył, że Aaron poprowadził ludzi do budowy złotego cielca w bezpośredniej sprzeczności z kazaniem, które usłyszeli od Mojżesza. Po tym, jak Bóg ukarał czcicieli cielca, Mojżesz zabrał swój namiot i rozbił go w pewnej odległości od ludzi. To było tutaj, że Pan spotkałby się z nim. Jozue czekał tuż obok, gdy jego mentor rozmawiał osobiście z Bogiem.

Fałszywi prorocy

Wkrótce po tym, jak Bóg zaczął karmić Izraelitów, dwaj mężczyźni o imionach Eldad i Medad zaczęli prorokować. Jak zwykle, Jozue pomagał Mojżeszowi, gdy dotarły do nich wieści o dwóch prorokujących. Po usłyszeniu wiadomości Jozue szybko poprosił Mojżesza, aby zatrzymać tych dwóch, ponieważ czuł, że to wyłącznie pozycja Mojżesza do prorokowania. Mojżesz, słysząc to, powiedział swojemu młodemu pomocnikowi, że chciałby, aby wszyscy Izraelici mieli taki sam związek z Duchem Świętym.

Zwiedzanie Kanaanu

Gdy nadszedł czas, aby zamieszkać w ziemi obiecanej, Jozue został wybrany, aby reprezentować plemię Efraima, aby rozpoznać ziemię. Zespół dwunastu mężczyzn szpiegował na ziemi przez czterdzieści dni. Po ich powrocie większość raportów o miastach otoczonych murami i gigantach spowodowała, że Izraelici zaczęli się bać i buntować. Ze skruszonymi sercami Jozue i Kaleb, szpieg z Judy, rozdarli swoje ubrania. Następnie próbowali wyjaśnić ludziom, że Bóg obiecał im ochronę, gdy wchodzili, by odebrać ziemię. Ponieważ Mojżesz później nie posłuchałby Boga w kluczowym momencie, tylko Jozue i Kaleb, spośród wszystkich dorosłych, którzy wyszli z Egiptu, przeżyliby, aby zamieszkać w ziemi.

Zlecenie na następcę Mojżesza

Pod koniec swego życia Mojżesz zgrzeszył przeciwko Bogu, tracąc prawo do poprowadzenia ludu do Kanaanu. To spowodowało konieczność wyznaczenia następcy. Wybranym przez Pana był Jozue, zaufany pomocnik Mojżesza. W uroczystej ceremonii z udziałem najwyższego kapłana Eleazara, Mojżesz położył ręce na doświadczonego żołnierza i ogłosił przed wszystkimi starszymi, że ich nowy przywódca: Jozue, syn Nuna.

Przywódca Izraela

Legacy

.