Kontrowersje wokół odzyskanych wspomnień związanych z wykorzystywaniem seksualnym w dzieciństwie (CSA) dotyczą tego, czy takie doświadczenia mogą być zapomniane na długi czas i odzyskane później w terapii lub w odpowiedzi na wskazówki lub wyzwalacze z otoczenia. Zespół fałszywej pamięci (FMS) jest spowodowany wspomnieniami traumatycznego doświadczenia – najczęściej CSA – które są obiektywnie fałszywe, ale w które dana osoba mocno wierzy. Czynniki osobowościowe często odgrywają rolę w rozwoju FMS. Ponieważ CSA jest tak niszczącym doświadczeniem, fałszywe oskarżenia o wykorzystywanie seksualne mają ogromne, jeśli nie druzgocące, konsekwencje dla rodzin. Przedstawiamy trzy opisy przypadków w celu zilustrowania cech FMS. FMS powinien zostać umieszczony na liście do dalszych badań w celu ustalenia prawidłowych kryteriów diagnozy w kategorii „zaburzeń fikcyjnych” i podkategorii „fałszywych wspomnień/wierzeń o nadużyciach” z dalszym podziałem na „wywołane przez terapię”. Kontrowersje wokół FMS pojawiły się w kontekście ogólnej paniki moralnej związanej z nadużyciami seksualnymi we wczesnych latach osiemdziesiątych. Psychiatrzy powinni mieć wysoki stopień sceptycyzmu wobec panik moralnych.