Sharing is caring!

Zanim zaczniemy o tym rozmawiać, proszę pamiętać, że nie jestem specjalistą w dziedzinie medycyny. Proszę skonsultować się z lekarzem przed dodaniem jakichkolwiek suplementów lub leków do swojego codziennego reżimu.

Pozwól, że dam ci trochę tła na mojej historii…

Jestem całkiem pewna, że mój niepokój zaczął się już w moim ostatnim roku szkoły średniej, chociaż nie wiedziałam, że to może być niepokój, dopóki nie stało się to, gdy byłam w ciąży z moją najstarszą córką, 15 lat temu. Nie zostałem oficjalnie zdiagnozowany z zaburzeniem lękowym / lękowym, dopóki nie zobaczyłem trzeciego psychiatry w 2018 roku. W tym czasie pracowałem z domu przez około 9 lat i spędziłem 90% moich dni w domu, w moim domu. To będzie ważne, aby pamiętać w dalszej części tego postu.

Im więcej rozmawiałem z lekarzami, tym bardziej byłem przekonany, że mój niepokój był albo wynikiem kwestii medycznej (objaw vs. warunek) LUB miał do czynienia z brakiem równowagi hormonalnej. Mój OBGYN odrzucił to i nie wydawał się myśleć, że to było związane z hormonami w ogóle. Ale dwaj różni lekarze ogólni zgodzili się z tymi teoriami, chociaż obaj wierzyli, że albo cukrzyca, albo stan tarczycy był prawdopodobną przyczyną moich objawów lękowych.

Moje osobiste doświadczenie z lekarzami nie było najbardziej pozytywne. Mają oni tendencję do formułowania opinii, kiedy rozmawiają ze mną o moich objawach. Wymyślają swoją diagnozę, testują tylko te rzeczy i dają mi nadzieję, że nie muszę żyć z tym zaburzeniem przez całe życie. Kiedy testy nie potwierdzają, że ich diagnoza była słuszna, nie szukają dalej rzeczywistego problemu. Po prostu wysyłają mnie w drogę z moimi negatywnymi wynikami w ręku i bez większej ilości odpowiedzi, niż miałem przed spotkaniem z nimi. Wierzę, że ma to wiele wspólnego ze stygmatyzacją związaną z kwestiami zdrowia psychicznego.

To wszystko jest w twojej głowie.

Sound familiar?

Ostatni lekarz, którego widziałem w 2017 roku, wydawał się autentycznie zainteresowany pomaganiem mi dowiedzieć się, co było nie tak. Ona siedziała ze mną przez ponad godzinę, słuchała i powiedziała mi, że zrobi wszystko, co w jej mocy, aby przywrócić mnie do mojego „normalnego” ja. Podobnie jak pierwszy lekarz, zbadała mnie pod kątem cukrzycy i problemów z tarczycą. Czekałam na wyniki tych testów (choć wiedziałam, że wcześniej były negatywne).

Czekałam. Zostawiłam wiadomości. Dzwoniłam codziennie. Tygodnie później, lekarz w końcu oddzwonił do mnie i powiedział, że oba testy były negatywne i jedyną rzeczą, którą wykazało moje badanie krwi był niedobór witaminy D, prawdopodobnie dlatego, że rzadko wychodziłam z domu z powodu mojego niepokoju i dlatego, że pracowałam w domu przez 8 lat. Powiedziała mi, żebym podniósł kilka suplementów w lokalnej aptece i miał miły dzień.

Byłem rozczarowany, że ten lekarz, który wydawał się naprawdę chcieć mi pomóc, zrezygnował, ponieważ jej początkowa diagnoza była błędna. I tak jak byłem zdenerwowany, wziąłem suplementy witaminy D (kiedy sobie przypomniałem), chociaż nigdy nie wróciłem, żeby zobaczyć ją ponownie. W rzeczywistości, nie byłem u żadnego lekarza ogólnego od tego czasu. Po prostu straciłem nadzieję, że znajdę takiego, który faktycznie pomoże i bez ubezpieczenia medycznego, byłem zmęczony płaceniem out of pocket za nic.

Przód do początku listopada 2019 roku… jeden z moich przyjaciół wysłał mi następującą wiadomość:

… Mój przyjaciel zamieścił informację o tym, jak czuła się super niespokojna i przygnębiona nagle zaczynając w zeszłym roku. Ona zawsze miała łagodny niepokój, ale to zaczęło stawanie się droga gorzej. Ona poszła do wellness dr i jej bloodwork pokazał niską Witaminę D. Ona też zmieniła jej dietę do czystej „przeciwzapalnej” diety. Powiedziała, że nigdy nie czuła większej jasności umysłu. Dziwna rzecz jest , że kilka lat temu mój doktor powiedział mi by wziąć Witaminę D ponieważ mój był graniczny niski. Zrobiłem dla trochę i wtedy kiedy butelka była zrobiona nigdy nie uzupełniłem. Ostatnio, jak ostatnie 8-12 miesięcy byłem super zestresowany i niespokojny. Nie zrobiłem żadnych badań, ale warto zajrzeć do.

Nigdy nie myślałem, że mój niedobór witaminy D może być związany z moim zaburzeniem lękowym. Doktor nigdy specjalnie nie powiedział , że, więc przyjąłem , że oni byli niepowiązani. Ale kiedy otrzymałem tę wiadomość, zdałem sobie sprawę, że były co najmniej dwie inne osoby z takimi samymi wynikami i takimi samymi problemami jak ja. Nie mogłem pomóc, ale myślę, że to nie był przypadek.

Zacząłem docierać do ludzi, których znam, którzy cierpią z powodu lęku i depresji. Jeden po drugim, większość potwierdziła, że powiedziano im, że mają niedobór witaminy D przez ich lekarzy też. W sumie 11 osób, które osobiście znam. Wyobraź sobie, jak wiele więcej są tam.

Dotarłem do terapeuty (który również cierpi na lęk) i zapytał ją, czy kiedykolwiek słyszała o związku między niedoborem witaminy D i niepokoju. Jej odpowiedź zszokowała mnie.

Mam!!! Właściwie poszedłem do lekarza integracyjnego, który przetestował moją krew pod kątem niedoborów i miałem poważny niedobór witaminy D! Próbowałem zrobić więcej badań.

Po tym, jak 12 osób potwierdziło ten związek, postanowiłem wystawić ankietę na Instagramie, próbując znaleźć więcej.

Dotarłem do ludzi, których osobiście znam, którzy wybrali „nie” i wszyscy przyznali, że nie byli u lekarza na badania krwi w jakiś czas, więc faktycznie nie są pewni, czy mają niedobór (choć kilku powiedziało, że zamierzają sprawdzić przy następnym spotkaniu). To nie zdziwiłoby mnie, gdyby wiele z nich wrócić z wynikami, które potwierdzają niedobór witaminy D. Według The New England Journal of Medicine, szacuje się, że 1 miliard ludzi na całym świecie ma niedobór witaminy D lub insufficiency.

1 miliard.

Na razie skupmy się na tym 52%, że stuknął „tak”. 52% ludzi, którzy wzięli udział w ankiecie na moich Instagram stories mają:

1. Had bloodwork taken within the last few years.
2. We told by a physician that they have a Vitamin D deficiency.
3. Suffer from anxiety and/or depression.

THIS CAN’t BE A COINCIDENCE.

Zacząłem badać różne artykuły na temat związku między tymi dwoma. Byłem zszokowany widząc jak wiele ich jest. Zebrałem tyle, ile mogłem podczas moich badań online i oto, co się wyróżniało:

Witamina D odgrywa ważną rolę w regulacji nastroju, a także w zdrowiu nerwów i mózgu.

• Badanie przeglądowe z 2015 roku donosi, że osoby z objawami lęku lub depresji miały niższy poziom kalcydiolu, produktu ubocznego rozkładu witaminy D, w swoich ciałach.
• W badaniu z 2017 roku stwierdzono, że przyjmowanie suplementów witaminy D poprawiło zarówno depresję, jak i lęk u kobiet z cukrzycą typu 2.

Ciało wytwarza witaminę D, gdy nasza skóra jest wystawiona na działanie promieni słonecznych. Ludzie mogą uzyskać więcej witaminy D spędzając więcej czasu na słońcu, jedząc pokarmy bogate w witaminę D lub przyjmując suplementy witaminy D. Ale jeśli nie jesteśmy narażeni na światło słoneczne wystarczająco, ponieważ niepokój trzyma nas w domu, bardzo prawdopodobnie będziemy mieć niedobór witaminy D.

Ludzie, którzy żyją w zimniejszych stanach klimatycznych, mają tendencję do zgłaszania, że ich niepokój i / lub depresja jest gorsza w zimie. Jest to lepiej znane jako SAD. Sezonowe Zaburzenie Afektywne jest zaburzeniem nastroju z objawami depresji, które występują podczas ciemnych okresów w roku, kiedy jest bardzo mało słońca. Kilka badań sugeruje, że objawy SAD może być ze względu na nagły spadek poziomu witaminy D, które mogą wpływać na poziom serotoniny w mózgu.

Czy słyszałeś to? Witamina D jest podłączony do serotoniny. Głównym celem SSRI (leki przeciwdepresyjne) jest zwiększenie poziomu serotoniny w mózgu.

Więc brak witaminy D = mniej serotoniny? Mniej serotoniny = depresja. Czy dobrze to zrozumiałem?

To nie wszystko.

Witamina D jest również jedyną witaminą, która jest hormonem. Po jej spożyciu lub wchłonięciu przez skórę, witamina D jest transportowana do wątroby i nerek, gdzie jest przekształcana w jej aktywną formę hormonalną. Wcześniej mówiłem o moim niepokoju prawdopodobnie będącym wynikiem braku równowagi hormonalnej… możliwe, że to wszystko jest połączone.

Różne badania potwierdzają związek między niską witaminą D a chorobami psychicznymi. Badania te dostarczają dowodów na to, że optymalizacja poziomu witaminy D może poprawić pozytywne samopoczucie psychiczne:

1. Badanie przeprowadzone w Holandii wykazało, że niski poziom witaminy D korelował z objawami większej i mniejszej depresji u 169 osób w wieku 65 lat lub starszych.
2. W badaniu angielskim, które objęło 2070 osób w wieku 65 lat i starszych, stwierdzono, że niedobór witaminy D jest związany z depresją w krajach północnych, chociaż większa depresja występowała tylko u osób z największymi niedoborami.
3. W jednym z badań dorośli z niedoborem witaminy D, którzy otrzymywali duże dawki tej witaminy, zauważyli poprawę objawów depresji po dwóch miesiącach.
4. W małym badaniu z udziałem dziewięciu kobiet, z których wszystkie miały niedobór lub niedostateczną ilość witaminy D, stwierdzono, że dzienna dawka 5000 j.m. witaminy D znacznie poprawiła objawy depresji.

Co możesz zrobić?

Proponuję, abyś co roku wykonywał badania kontrolne i badania krwi, aby upewnić się, że poziom witaminy D jest tam, gdzie powinien być. Zbyt dużo może być również szkodliwe. Więc znowu, proszę skonsultuj się z lekarzem przed dodaniem suplementów witaminy D do twojego codziennego reżimu. Dobrą wiadomością jest to, że naprawa niedoboru witaminy D jest prosta, łatwa i może przynieść duże korzyści dla Twojego zdrowia fizycznego i psychicznego.

Jaki jest mój plan?

Będę bardziej konsekwentny w przyjmowaniu moich suplementów witaminy D codziennie. Zamierzam umówić się z nowym, miejscowym lekarzem, żeby zrobić aktualne badania krwi. Zamierzam podjąć większy wysiłek, aby nakarmić moje ciało tym, czego potrzebuje, aby funkcjonować zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Bo choć często nie mam nadziei, że kiedykolwiek będę żyła bez lęku, nie poddaję się. I nie mogę się powstrzymać od myśli, że jeśli tylko uda mi się naprawić ten niedobór, będę mogła znów zacząć czuć się lepiej.

.