Harry Potter to fenomen millenialsów, który zawładnął pokoleniem za sprawą siedmiu książek i ośmiu filmów. Autorką tych kultowych książek o magicznym świecie jest J.K. Rowling. Publicznie twierdzi, że jest kobietą religijną i oświadczyła, że książki o Harrym Potterze nie kolidują z jej przekonaniami. Niemniej jednak idea magii od wieków kojarzona jest z diabelskim dziełem. Dlatego wielu chrześcijan uważało, że Harry Potter jest antychrześcijański i nie jest odpowiedni dla docelowej publiczności (Nexon & Neumann, 2006). W rzeczywistości, tematy leżące u podstaw serii są zasadniczo chrześcijańskie. Twierdzę, że ona równoważy tematy chrześcijaństwa z świata magii.
Paralele między Harrym Potterem i chrześcijaństwa są jasne. Chrześcijaństwo jest religią wywodzącą się z nauk Jezusa Chrystusa i opartą na Biblii Świętej. Historia Jezusa Chrystusa znajduje się w Nowym Testamencie Biblii, gdzie jest on centralną postacią w chrześcijaństwie i jest znany jako wcielenie Boga, Mesjasz. Jego celem było być umieszczone na ziemi, aby umrzeć za nasze grzechy. Następnie zmartwychwstał trzy dni później. Tematy poświęcenia, odkupienia i odrodzenia są centralne dla chrześcijańskiej teologii.
Nie bez znaczenia jest fakt, że historia Harry’ego Pottera przypomina historię Jezusa Chrystusa. Harry Potter jest chłopcem, który jest osierocony i jest źle traktowany przez jego ciotkę i wuja. Dowiaduje się o swojej przeszłości i uświadamia sobie, że jest czarodziejem wykonującym magię. Zaczyna mu świtać, że musi wypełnić przepowiednię, za którą jego rodzina została zamordowana. Podobnie jak Jezus, jest on zobowiązany przed urodzeniem do wypełnienia preordained skrypt, który przyniesie pokój na świecie. Tak zaczyna się walka między Harrym Potterem a Voldemortem, między dobrem a złem, a wielu ludzi traci życie w ciągu siedmiu książek. Podobnie jak Jezus, aby powstrzymać Voldemorta, Harry Potter musi złożyć najwyższą ofiarę, swoje życie. W pewnym sensie Harry Potter jest Mesjaszem tej historii.
Istnieje wiele paraleli między Biblią a książkami o Harrym Potterze. Można je dostrzec przede wszystkim w trio bohaterów: Dumbledore, Harry Potter i Fawkes (tajemniczy feniks), którzy są obsadzeni bardzo podobnie do trójcy biblijnego Ojca, Syna i Ducha Świętego. Postać Dumbledore’a posiada moce wykraczające poza możliwości każdego innego czarodzieja w świecie czarodziejów. Jest ojcem dla Harry’ego, wzorem cnoty i dobra, a także największym obrońcą niemagicznych ludzi, czyli mugoli, tak jak Bóg jest największym obrońcą słabych. Wierny feniks, Fawkes, może być powiązany z Duchem Świętym, ponieważ ma potężną zdolność uzdrawiania, tak jak biblijny Duch Święty może uzdrawiać tych, którzy mu ufają. Po śmierci Dumbledore’a, Fawkes rozprzestrzenia swoją mądrość i pociesza Harry’ego, gdy Dumbledore nie może już, i nadal chronić i leczyć, gdy jest to potrzebne. Harry Potter jest niewinnym przeznaczonym do pokonania Voldemorta i odkupienia świata poprzez poświęcenie, jak Jezus. Ze względu na moc tej trójcy, Harry może spełnić swoje proroctwo.
Po drugie są paralele w linii fabularnej. Wpływ chrześcijaństwa na Harry’ego Pottera jest szczególnie widoczny w siódmej i ostatniej książce – Harry Potter and the Deathly Hallows (2007). Harry ma swoją ostateczną, proroczą walkę z Voldemortem. To starcie jest biblijnym konfliktem dobra ze złem, w którym Harry przypomina Jezusa Chrystusa jako zbawiciela świata śmiertelników i czarodziejów, podczas gdy Voldemort przypomina szatana. Podobnie jak Lucyfer, Voldemort miał okazję od Dumbledore’a być prawdziwym czarodziejem i uczestniczyć w Hogwarcie, ucząc się kontrolować i używać jego magii, ale zamiast tego zwrócił się przeciwko niemu, w nadziei na obezwładnienie i stać się władcą świata czarodziejów, podobne do tego, jak szatan zwraca się przeciwko Bogu.
Ale ostateczny temat w Insygniach Śmierci, podobnie jak w Starym i Nowym Testamencie, jest idea ofiary. W In The Deathly Hallows, Harry zostaje ujawniony jako horkruks, część Voldemorta, który musi zostać zniszczony, aby mógł zostać pokonany. „Harry musi wejść do zakazanego lasu sam, i wie, że będzie ukrzyżowany, jak Jezus był” (McCarron, 2009). Podobnie jak Jezus, Harry musi poświęcić się i kończy się śmiercią, tylko po to, aby się odrodzić. Harry budzi się w scenie przypominającej niebo, gdzie spotyka Dumbledore’a i zostaje poinstruowany, by wrócić do prawdziwego świata i pokonać Voldemorta. W tym samym duchu ofiary Jezusa, Harry jest gotów umrzeć za innych, choć nie bez wielu udręk w ciągu siedmiu książek. „Harry chętnie przyjmuje śmierć, gdy zrozumie, że jest ona konieczna, by ocalić innych, a nie tylko tych, których szczególnie kocha” (Caldecott, 2008). Jezus umarł, by ocalić ludzkość od grzechu, a następnie odrodził się na nowo. Podobnie jak Harry ich życia zostały poświęcone w nadziei, aby uratować ludzkość.
Harry Potter może nie miał mieć tak wiele znaczących linii fabularnych, które przeplatają się z chrześcijaństwem, ale jest oczywiste, że narracje chrześcijańskie odgrywają ogromną rolę w tej książce. Życie Harry’ego Pottera można pod wieloma względami porównać do Jezusa Chrystusa. Seria Rowling wpłynęła na kulturę millenialsów, a dzięki znacznemu chrześcijańskiemu podtekstowi książki te przekazują ważne biblijne przesłania szerokiej publiczności. Rowling wykonuje dobrą robotę, przedstawiając magiczny i przedchrześcijański świat przypominający pogaństwo, ale konstruuje serię powieści z chrześcijańską opowieścią o poświęceniu i odkupieniu.
Caldecott, L. (2008, styczeń). Chrześcijańskie motywy w Harrym Potterze. Retrieved from http://www.religion-online.org/article/christian-themes-in-harry-potter/
McCarron, B. (2009). Christianity in Harry Potter and the Deathly Hallows. Notes on Contemporary Literature, 39(1), 10.
Neumann, I. B. (2006). Pop idzie na religię: Harry Potter spotyka Clifforda Geertza. European Journal of Cultural Studies, 9(1), 81-100. doi:10.1177/13675494060809
.