Niedobór alfa-1 antytrypsyny

Zidentyfikowano ponad 120 mutacji w genie SERPINA1. Niektóre z tych mutacji nie mają wpływu na produkcję alfa-1 antytrypsyny, podczas gdy inne powodują niedobór (deficyt) tego białka. Bez wystarczającej ilości funkcjonalnej alfa-1 antytrypsyny, elastaza neutrofilów niszczy małe woreczki powietrzne w płucach (pęcherzyki płucne) i powoduje chorobę płuc. Nadmierne uszkodzenie pęcherzyków płucnych prowadzi do rozedmy, nieodwracalnej choroby płuc, która powoduje ekstremalną duszność.

Wiele mutacji genu SERPINA1 zmienia pojedyncze bloki budulcowe białka (aminokwasy) w alfa-1 antytrypsynie, co zmienia strukturę białka. Najczęstsza mutacja, która powoduje niedobór antytrypsyny alfa-1, zastępuje aminokwas glutaminowy aminokwasem lizyną w pozycji 342 białka (zapisywana jako Glu342Lys lub E342K). Ta mutacja powoduje, że wersja genu SERPINA1 zwana allelem Z produkuje bardzo mało antytrypsyny alfa-1.

Nieprawidłowe białka antytrypsyny alfa-1 mogą wiązać się razem, tworząc duże cząsteczki lub polimery, które nie mogą opuścić wątroby. Nagromadzenie tych polimerów powoduje uszkodzenie wątroby. Ponadto tkanka płucna ulega zniszczeniu, ponieważ nie jest dostępna wystarczająca ilość antytrypsyny alfa-1, aby chronić przed elastazą neutrofilów. Polimery alfa-1 antytrypsyny mogą również przyczyniać się do nadmiernego stanu zapalnego, co może wyjaśniać niektóre z innych cech niedoboru alfa-1 antytrypsyny, takie jak stan skóry zwany panniculitis.

Inne mutacje genu SERPINA1 prowadzą do produkcji nieprawidłowo małej formy alfa-1 antytrypsyny, która jest szybko rozkładana w wątrobie. W wyniku tego w płucach znajduje się niewiele lub nie ma w ogóle alfa-1 antytrypsyny. Podczas gdy wątroba pozostaje zdrowa u osób z tymi mutacjami, płuca pozostają niechronione przed elastazą neutrofilów.

Więcej o tym stanie zdrowia