Jak bydło jest hodowane

Bydło mleczne

Operacje mleczarskie szybko się rozwijają; mleko jest coraz częściej produkowane przez mleczarnie mieszczące tysiące krów, ale bardzo dużo jest również nadal produkowane przez małe operacje 50 do 250 krów.

Cykl produkcyjny rozpoczyna się od narodzin cielęcia, co powoduje początek laktacji, czyli produkcji mleka. Krowy mleczne są dojone przez 10 do 12 miesięcy, dają dwumiesięczny odpoczynek i są ponownie zapładniane. Dojrzała krowa mleczna rodzi cielę co 12 do 14 miesięcy. Średnia produkcja mleka w USA wynosi około 17,000 funtów na krowę rocznie, choć stada o średniej do 24,000 funtów na krowę nie są niezwykłe.

Zarówno samce jak i samice są nazywane cielętami do około pięciu miesięcy. Od sześciu do 24 miesięcy samice są nazywane jałówkami; dopiero po pierwszym wycieleniu, w wieku około 24 miesięcy, są dojrzałymi krowami.

Cielęta byków mlecznych są sprzedawane do produkcji cielęciny lub wołowiny. Około połowa cieląt płci żeńskiej jest hodowana jako krowy mleczne zastępcze, ponieważ starsze krowy zwalniają; reszta jest sprzedawana na cielęcinę lub wołowinę. W przeciętnym stadzie co roku wymienia się od 25 do 40 procent krów. Cielęta utrzymywane w zastępstwie są albo hodowane na miejscu, albo przekazywane do wyspecjalizowanego zakładu poza gospodarstwem lub do rolnika kontraktowego, gdzie są wychowywane do rozrodu i dojenia. W gospodarstwie, w którym cielęta są hodowane na miejscu, cielęta i jałówki stanowią od 50 do 60 procent stada w danym momencie.

Bydło mleczne jest najczęściej trzymane w:

• Obory uwięziowe, w których krowy są przywiązane do obory
• Obory wolnostanowiskowe, w których mogą się poruszać i mają miejsca ze słomianą ściółką, na których mogą się położyć
• Suche działki, Wiele małych gospodarstw mlecznych, również tych, które przez większość czasu wypasają swoje zwierzęta, trzyma krowy w oborach uwięziowych w najzimniejszych okresach zimy. Gospodarstwa te często posiadają stare obory, których modernizacja byłaby nieopłacalna, więc radzą sobie z tym, co mają. Obora wolnostanowiskowa jest najbardziej rozpowszechnionym sposobem utrzymania krów w większych gospodarstwach. Krowy są grupowane według fazy laktacji (dojne, ciężarne lub odpoczywające) w dużych kojcach ze swobodnym dostępem do paszy i wody. Krowy mogą, ale nie muszą mieć dostępu do otwartej przestrzeni do ćwiczeń lub pastwiska. W cieplejszym klimacie krowy mogą być trzymane w suchych zagrodach z otwartą konstrukcją cieniującą.

  Krowy są dojone dwa lub trzy razy dziennie, w zależności od gospodarstwa. W czasie doju w gospodarstwach opartych na pastwiskach, krowy są zaganiane do obory lub dojarni, a następnie wracają na świeże pastwisko. W wielu małych gospodarstwach dój odbywa się nadal w oborze, gdzie zwierzęta są umieszczone w oborach uwięziowych. Dojarz myje ręcznie każdą krowę i podłącza dojarkę próżniową, przez którą mleko spływa przewodami bezpośrednio do zbiornika. W nowszych i większych gospodarstwach stosuje się hale udojowe, w których krowy znajdują się na wyższym poziomie niż pracownicy (co rozwiązuje problem konieczności schylania się, aby dosięgnąć wymion), a także bardziej zautomatyzowane dojarki. Niektóre firmy przechodzą na zrobotyzowane dojarki, które całkowicie eliminują interakcję z człowiekiem, umożliwiając dojenie zwierząt według własnego harmonogramu.

  Bydło wołowe

  Konwencjonalnie hodowane bydło wołowe jest zazwyczaj hodowane w trzech etapach, z których dwa są na pastwisku.

  • Operatorzy cieląt zarządzają stadem krów wołowych, które są zazwyczaj sztucznie zapładniane w celu produkcji cieląt. Cielęta są hodowane, często na pastwisku z matkami, aż do odsadzenia w wieku sześciu do dwunastu miesięcy, kiedy to są sprzedawane. Cielęta płci żeńskiej są czasami zatrzymywane w celu powiększenia stada. Istnieją tysiące takich małych gospodarstw w całym kraju, niektóre z zaledwie kilkoma zwierzętami.
  • Hodowca/hodowlaniec. Po odstawieniu od matki, większość bydła mięsnego trafia na pastwisko, gdzie spędza od sześciu miesięcy do roku, dopóki nie osiągnie wieku 12-16 miesięcy. Wielu ranczerów wypasa bydło na ziemiach federalnych.
  • Komercyjne bydło spędza ostatnie cztery do sześciu miesięcy w paszarni, gdzie jest karmione ziarnem w celu przyspieszenia przyrostu masy. Wykończenie ziarnem wytwarza tłustą marmurkowatość, której amerykańscy konsumenci oczekują od wołowiny. Większość paszociągów mieści setki tysięcy sztuk bydła.

  W przeciwieństwie do konwencjonalnego bydła wołowego są ubijane w 12 do 16 miesięcy po kilku miesiącach w paszociągu, trawiaste i trawiaste wykończone bydło spędza całe życie na pastwisku i / lub jedząc siano, i nie są gotowe do zbioru do 22 do 28 miesięcy. Z drugiej strony, wołowina, która jest karmiona trawą, wykańczana ziarnem i nie jest sprzedawana w systemie konwencjonalnym (wprowadzana na rynek bezpośrednio, sprzedawana przez regionalnego dystrybutora i tak dalej) może być:

  • Supplemented with grain while still on pasture
  • Moved to a nearby small feedlot (up to 200 cattle) in the weeks or months before the final finish

  These kinds of grain or feedlot finishes happen especially in areas where the climate does not allow for enough year-round-round pasture for a grass finish.