Elizbieta I koronowana na królową Anglii

Dwa miesiące po śmierci swojej przyrodniej siostry, królowej Anglii Marii I, Elżbieta Tudor, 25-letnia córka Henryka VIII i Anny Boleyn, zostaje koronowana na królową Elżbietę I w Opactwie Westminsterskim w Londynie.

Dwie przyrodnie siostry, obie córki Henryka VIII, miały burzliwe stosunki podczas pięcioletniego panowania Marii. Maria, która została wychowana jako katoliczka, wprowadziła prokatolickie ustawodawstwo i podjęła wysiłki w celu przywrócenia supremacji papieskiej w Anglii. Doszło do protestanckiej rebelii, a królowa Maria uwięziła Elżbietę, protestantkę, w Tower of London, podejrzewając ją o współudział w tym wydarzeniu. Po śmierci Marii Elżbieta przeżyła kilka katolickich spisków przeciwko niej, ale jej wstąpienie na tron zostało przyjęte z aprobatą przez większość angielskich lordów, którzy w większości byli protestantami i mieli nadzieję na większą tolerancję religijną pod rządami protestanckiej królowej. Pod wczesnym kierownictwem sekretarza stanu Sir Williama Cecila, Elżbieta uchyliła prokatolickie ustawodawstwo Marii, ustanowiła stały protestancki Kościół Anglii i zachęcała kalwińskich reformatorów w Szkocji.

W sprawach zagranicznych Elżbieta prowadziła politykę wzmacniania protestanckich sojuszników Anglii i dzielenia jej wrogów. Elżbiecie sprzeciwiał się papież, który odmawiał uznania jej prawowitości, oraz Hiszpania, katolicki naród, który był u szczytu swej potęgi. W 1588 r. rywalizacja angielsko-hiszpańska doprowadziła do nieudanej hiszpańskiej inwazji na Anglię, w której hiszpańska Armada, największa siła morska ówczesnego świata, została zniszczona przez sztormy i wytrwałą flotę angielską.

Wobec rosnącej angielskiej dominacji na morzu Elżbieta zachęcała do odkrywczych podróży, takich jak opłynięcie świata przez sir Francisa Drake’a i wyprawy sir Waltera Raleigha do wybrzeży Ameryki Północnej.

Długie panowanie Elżbiety, która stała się znana jako „Królowa Dziewica” z powodu niechęci do narażania swego autorytetu przez małżeństwo, zbiegło się z rozkwitem angielskiego renesansu, związanego z tak znanymi autorami jak William Szekspir. Do swojej śmierci w 1603 r. Anglia stała się światową potęgą pod każdym względem, a królowa Elżbieta I przeszła do historii jako jeden z największych monarchów Anglii.

CZYTAJ WIĘCEJ: Dziko odmienne dzieciństwo Elżbiety I i Marii Królowej Szkotów

.