Ścięgno jest jak gumka, a po rozerwaniu mankiet łączy się tylko na jednym końcu.

O mankiecie rotatorów

Ścięgno mankietu rotatorów przyczepia się do… są cztery ścięgna, które tworzą cały mankiet rotatorów: nadgrzebieniowy, podłopatkowy, podłopatkowy i teres minor.

Te cztery ścięgna przyczepiają się do kości i otaczają ją jak mankiet koszuli. Kiedy więc ludzie mówią, że mają rozerwany mankiet rotatorów, zwykle może to oznaczać rozerwanie od jednego ścięgna do wielu ścięgien, co bezpośrednio wskazuje na rozmiar rozerwania.

Typy rozerwania według stopnia:

• Rozerwanie częściowej grubości
  • Strona torebkowa: rozerwanie na górze ścięgna
  • Strona stawowa: rozerwanie na dole ścięgna
• Rozerwanie pełnej grubości: zwykle kategoryzowane według rozmiaru w centymetrach
  • Małe
  • Średnie
  • Duże
  • Masywne
  • Nienaprawialne

Jak można sobie wyobrazić, małe, częściowej grubości rozdarcie byłoby łatwiejsze do naprawienia z lepszym wynikiem dla pacjenta niż rozdarcie masywne lub nieodwracalne.

Mufa rotatorów nie tylko wchodzi do kości i zaczepia się w jednym punkcie. Wchodzi i przyczepia się do czegoś, co nazywamy śladem, jak fundamenty domu. Ściany Twojego domu schodzą w dół i siadają na fundamencie i fundamentach Twojego domu.

Mając to na uwadze, czasami będziesz mieć do czynienia z rozerwaniem o częściowej grubości, w którym powierzchnia spodnia, strona stawowa, jest trochę rozdarta, lub możesz mieć rozerwanie po stronie torebkowej (górna część mankietu rotatorów), ale jest ono uważane za rozerwanie o częściowej grubości, ponieważ nie przechodzi przez cały mankiet.

Powróćmy do analogii z domem. W przypadku naderwania po stronie stawowej sufit ma problem, ale dach jest nadal mocny, a w przypadku naderwania po stronie torebkowej sufit ma kilka brakujących gontów, ale dach jest ogólnie mocny.

Pełna grubość oznacza, że niezależnie od tego, czy jesteś w pokoju, czy na dachu, możesz zobaczyć niebo lub podłogę, ponieważ w suficie i dachu jest dziura.

The Meat of It All

Co roku około 7.5 milionów ludzi odwiedza swoich lekarzy, skarżąc się na problemy z barkiem, a około 4 milionów z nich dowiaduje się, że ma jakiś rodzaj urazu mankietu rotatorów.

Kiedy ludzie odwiedzają swoich lekarzy i w pewnym momencie swojej opieki mają rezonans magnetyczny, który pokazuje „rozerwanie mankietu rotatorów”, często zaczynają się martwić i myśleć o najgorszym, i to ma sens. Coś w ich ciele jest rozerwane. Jest naderwane, a rezonans tego dowodzi. Cóż, rezonans magnetyczny stwierdzający „naderwanie mankietu rotatorów” to jak stwierdzenie, że ocean jest niebieski. Jest to szerokie stwierdzenie, które samo w sobie nie wnosi wiele do sprawy.

Nie chodzi o to, aby pomniejszyć obawy lub uczucia osób z rozerwaniem mankietu, ale odrobina edukacji na temat złożoności rozerwania mankietu rotatorów mogłaby w znacznym stopniu uspokoić niepokój związany z wynikami MRI.

Często w mojej własnej klinice siadam z pacjentami, rozmawiam z nimi o ich objawach, badam ich, aby określić poziom niepełnosprawności, zlokalizować źródło bólu, a następnie patrzę na rezonans magnetyczny. Muszę skorelować to wszystko razem, aby spróbować zdecydować, czy to rozdarcie jest istotne, czy nie. Musisz również zdecydować, czy to rozerwanie wymaga leczenia.

Teraz możesz zapytać: „Co on rozumie przez istotne, a jeśli mankiet rotatorów jest rozerwany, czy to nie powinno wymagać leczenia?”

Zaproponuję bardzo niejednoznaczne „może”.

Są pewne łzy częściowej grubości, które można operować, ale często zdarza się, że łzy częściowej grubości ujawnione przez MRI nie nadają się do operowania, ponieważ ścięgna mają tendencję do zużywania się przy normalnym użytkowaniu, więc przesadzanie z operowaniem każdego rozerwania mankietu rotatorów częściowej grubości doprowadziłoby do zbyt wielu niepotrzebnych operacji.

Gdybyś miał przypiąć chirurga ortopedę, zwykle łza częściowej grubości powinna być (i to jest trochę dogmatyczne) rozdarta w 50% lub więcej, zanim chirurg nawet rozważy operowanie jej.

Dlaczego tak jest? Cóż, możesz przyjść i powiedzieć: „Mam ból barku po lewej stronie, a potem miałem ból po prawej stronie. Zrobiłem MRI i oba wyglądają identycznie, ale prawy mnie dobija. Dlaczego?” Diagnozą prawdopodobnie nie jest częściowe rozerwanie mankietu, ale zamiast tego zapalenie kaletki maziowej i impingement. To duża różnica, ponieważ zapalenie kaletki maziowej i impingement można leczyć za pomocą zwykłych metod zachowawczych.

Ktoś, kto jest dość aktywny we wczesnych latach 80-tych z bólem barku, ma 1-centymetrowe rozdarcie pełnej grubości (pamiętaj: pełna grubość oznacza, że widzimy od stołu kuchennego do nieba). Jego funkcja jest doskonała, ale on po prostu ma obolałe ramię, więc umawia się na wizytę za trzy tygodnie, ale kiedy przyjeżdża, jego ramię czuje się lepiej, o wiele lepiej.

Co należy zrobić? On i jego lekarz wiedzą, że ma jednocentymetrowe rozerwanie pełnej grubości.

80% osiemdziesięciolatków ma rozerwanie mankietu rotatorów pełnej grubości, różnej wielkości, i nawet o tym nie wiedzą.

Pamiętasz 4 miliony ludzi rocznie, którzy doznają urazu mankietu rotatorów? Cóż, ci, u których zdiagnozowano uszkodzenie częściowej grubości, mogą doświadczać większego zużycia i może ono przekształcić się w uszkodzenie pełnej grubości, ale to nie ma znaczenia, ponieważ osoby te dobrze funkcjonują, nie wykonują pracy fizycznej ani uciążliwej pracy, ponieważ zazwyczaj są na emeryturze.

Czy naprawdę najlepszym rozwiązaniem jest poddanie tego pacjenta operacji, której niekoniecznie potrzebuje, aby zabrać mu sześć miesięcy życia? Mogą mieć problemy z poruszaniem się po operacji i będą musieli przejść przez terapię, wszystko dlatego, że test wykazał rozerwanie mankietu.

Przy leczeniu zachowawczym, mogą żyć z tym rozerwaniem. Nie przerwie to ich życia.

Podczas leczenia mankietu rotatorów należy zwrócić uwagę na symptomatologię, funkcję, znaczenie i rekonwalescencję (jak długo ta osoba będzie nieaktywna?).

Scenariusz 2: aktywny 45-latek

45-latek z częściowym rozerwaniem i bólem nie powinien przechodzić dużej operacji tylko po to, aby naprawić coś, co nie jest istotne. To nie jest rozsądne.

Teraz odwróć tabele. Przychodzi 45-letnia kobieta, która poślizgnęła się na lodzie podczas jazdy na łyżwach z dziećmi i poczuła duże rozdarcie lub chrupnięcie. Ma pewne osłabienie, które nie wpływa na jej codzienną aktywność, ale jej ból jest znaczny. Jej lekarz zleca rezonans magnetyczny i stwierdza 3-centymetrowe rozerwanie mankietu (średnie).

W tym scenariuszu operacja powinna być mocno brana pod uwagę. Biorąc pod uwagę jej wiek (i prawdopodobną funkcję), będzie sobie radzić znacznie lepiej przez całe życie, jeśli zajmie się tym chirurgicznie. W dodatku, ona ma 47% szansy , że rozdarcie może postępować w rozmiarze. W przyszłości może nawet stać się nieoperacyjne. Dlatego, operacja wcześniej jest często lepsza w tym scenariuszu.

Co powoduje, że łza się pogarsza? Mówiąc najprościej: używasz go.

Pamiętaj, że ścięgno jest jak gumka, a po rozerwaniu mankiet łączy się tylko na jednym końcu. Cztery ścięgna przeplatają się ze sobą, więc jeśli jedno ścięgno się ciągnie, pozostałe doświadczają zwiększonego stresu. Ta pacjentka musi mieć naprawiony mankiet i to od razu w celu zapewnienia funkcjonalności, kontroli bólu, powrotu do pracy lub po prostu poradzenia sobie z szalonymi maluchami, które wszędzie się plączą.

Scenariusz 3: całkowite rozerwanie

Teraz przychodzi inny mężczyzna, który jest młody, nie odczuwa żadnego bólu, nie może podnieść ramienia bardzo wysoko i odczuwa osłabienie.

Wyniki rezonansu magnetycznego wskazują na całkowite rozerwanie. Mankiet rotatorów można naprawić, ale prawdopodobnie spowoduje to trwałą utratę zakresu ruchu i potencjalny ból w końcowym zakresie, który nigdy nie zniknie. W rzeczywistości istnieje szansa, że ból może się nasilić po operacji, ale odzyska on większość, jeśli nie całą swoją funkcjonalność.

Małe rozdarcie, które postępuje, przeszkadza barkowi w obrocie przez piłkę. Raczej ślizga się w górę i w dół jak tłok, ponieważ deltoid, który jest następną warstwą mięśni, przejmuje kontrolę, co oznacza, że ścięgna nie wykonują już swojej pracy.

Mankiet utrzymuje kulę w panewce, aby mogła się obracać. Gdy te nie działają, mięsień deltoidalny wykonuje ruch w górę i w dół, co powoduje unoszenie się głowy kości ramiennej, tworząc artropatię z powodu rozerwania mankietu rotatorów. Zasadniczo oznacza to, że rozerwanie mankietu rotatorów jest nieoperacyjne ze względu na swój ogromny rozmiar, a staw kulowo-panewkowy szybko ulega zużyciu z powodu dysfunkcji, jaką wywołuje ta sytuacja. Teraz masz najgorszy ze wszystkich światów: słaby, bolesny i artretyczny bark, który boli cały czas.

Nie trzeba dodawać, że jest to niezwykle osłabiający stan.

Zamiast sięgać w górę, twoje ramię będzie po prostu przesuwać się w górę, aż uderzy w następną kość. W tym schorzeniu ręka nigdy nie będzie sięgać ponad głowę. Ponadto, boli z lub bez aktywności.

Więc radzenie sobie z niewielkim bólem i tkanką bliznowatą po operacji blednie w porównaniu z alternatywami.

Więc nie zawsze jest to łatwy proces, aby rozpoznać dokładnie to, czego potrzebuje pacjent. Każdy pacjent jest inny, a te trzy scenariusze zapewniają pewien wgląd w szeroki zakres możliwych sytuacji i pokazują znaczenie spojrzenia na to, czego potrzebuje pacjent, a nie na to, co mówi test.

.