Spis treści: Diazepam

1 mg

2.5 – 5 mg

5 – 15 mg

15 -. 30 mg

30 mg +

4 – 8 godzin

20 – 40 minut

60 – 90 minut

12 36 godzin

DISCLAIMER: Informacje o dawkowaniu PW są zbierane od użytkowników i zasobów wyłącznie w celach edukacyjnych. Nie stanowią one rekomendacji i powinny być weryfikowane z innymi źródłami pod kątem dokładności.

Diazepam
Nomenklatura chemiczna
Nazwy zwyczajowe	Valium, Diastat, „Mother’s Little Helper”, Apaurin
Nazwa podstawowa	Diazepam
Nazwa systematyczna	7-Chloro-1-methyl-5-phenyl-3H-1,4-benzodiazepin-2-jeden
Przynależność do klasy
Klasa psychoaktywna	Depresant
Klasa chemiczna	Benzodiazepiny
Sposoby podawania
Ostrzeżenie: Zawsze należy rozpoczynać od mniejszych dawek ze względu na różnice między indywidualną masą ciała, tolerancją, metabolizmem i osobistą wrażliwością. Patrz punkt dotyczący odpowiedzialnego stosowania.		⇣ Doustnie		Dawkowanie		Próg	Lekko	Common	Strong	Ciężka	Czas trwania		Całkowita	Początek	Szczyt	Skutki uboczne
Interakcje

Diazepam (znany również jako Valium) jest substancją depresyjną z klasy benzodiazepin. Jego mechanizm działania polega na zwiększeniu działania hamującego neuroprzekaźnika GABA.

Diazepam został opatentowany w 1955 r. przez firmę farmaceutyczną Hoffman-La Roche. Jest to jeden z najczęściej przepisywanych leków na świecie od czasu jego wprowadzenia w 1963 roku. Jest on powszechnie stosowany w leczeniu szerokiego zakresu warunków, w tym lęku, ataków paniki, bezsenności, napadów drgawkowych, skurczów mięśni i zespołu niespokojnych nóg. Diazepam jest podstawowym lekiem na liście leków podstawowych Światowej Organizacji Zdrowia, minimalne potrzeby medyczne dla podstawowego systemu opieki zdrowotnej.

Subiektywne efekty obejmują tłumienie lęku, uspokojenie i rozluźnienie mięśni. Diazepam ma szybki początek działania w porównaniu z innymi benzodiazepinami. Jednak ogólnie uważa się, że ma mniejsze efekty rekreacyjne w porównaniu z benzodiazepinami takimi jak klonazepam (Klonopin) i alprazolam (Xanax).

Diazepam jest uważany za lek o niskiej toksyczności. Ma jednak umiarkowany potencjał nadużywania i powoduje uzależnienie fizyczne i psychiczne przy dłuższym stosowaniu. Ponadto może przyczynić się do śmierci w wyniku depresji oddechowej w połączeniu z alkoholem, opiatami i innymi lekami depresyjnymi. Zaleca się stosowanie praktyk redukcji szkód w przypadku stosowania tej substancji.

Należy zauważyć, że nagłe odstawienie benzodiazepin może być potencjalnie niebezpieczne lub zagrażające życiu osób stosujących je regularnie przez dłuższy czas, czasami prowadząc do drgawek lub śmierci. Zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki poprzez stopniowe obniżanie ilości przyjmowanej każdego dnia przez dłuższy okres czasu zamiast nagłego odstawienia leku.

Diazepam został znaleziony w kilku organizmach roślinnych i zwierzęcych i hipotetycznie uważa się, że jest pochodzenia naturalnego.

Historia i kultura

Po chlordiazepoksydzie (Librium), który został zatwierdzony do użytku w 1960 r., diazepam był drugą benzodiazepiną wynalezioną przez Leo Sternbacha z firmy farmaceutycznej Hoffman-La Roche. Wprowadzony na rynek w 1963 r. jako ulepszona wersja Librium, diazepam stał się niezwykle popularny i szybko przewyższył je pod względem sprzedaży, pomagając firmie Roche stać się gigantem przemysłu farmaceutycznego. Po tym początkowym sukcesie, inne firmy farmaceutyczne zaczęły wprowadzać inne pochodne benzodiazepiny.

Benzodiazepiny zyskały popularność wśród specjalistów medycznych jako ulepszenie barbituranów, które mają stosunkowo wąski indeks terapeutyczny i są o wiele bardziej uspokajające w dawkach terapeutycznych. Benzodiazepiny są również znacznie mniej niebezpieczne; śmierć rzadko wynika z przedawkowania diazepamu, z wyjątkiem przypadków, w których jest on spożywany z dużą ilością innych środków depresyjnych (takich jak alkohol lub opioidy). Leki z grupy benzodiazepin, takie jak diazepam, początkowo cieszyły się szerokim poparciem społecznym, ale z czasem opinia ta zmieniła się na taką, która spotkała się z rosnącą krytyką i wezwaniami do ograniczenia ich przepisywania.

Wprowadzony na rynek przez firmę Roche przy wykorzystaniu kampanii reklamowej opracowanej przez agencję William Douglas McAdams pod kierownictwem Arthura Sacklera, diazepam był najlepiej sprzedającym się lekiem w Stanach Zjednoczonych w latach 1969-1982, a szczytowa roczna sprzedaż w 1978 r. wyniosła 2,3 mld tabletek Valium. Podczas gdy psychiatrzy nadal przepisują diazepam w celu krótkotrwałego łagodzenia stanów lękowych, neurologia przejęła inicjatywę w przepisywaniu diazepamu w celu paliatywnego leczenia niektórych rodzajów padaczki i aktywności spastycznej.

Chemia

Diazepam jest lekiem z klasy benzodiazepin. Leki z grupy benzodiazepin zawierają pierścień benzenowy połączony z pierścieniem diazepinowym, który jest siedmioczłonowym pierścieniem z dwoma składnikami azotowymi znajdującymi się przy R1 i R4. Przy R1, diazepam jest podstawiony grupą metylową. Ponadto, pierścień benzodiazepinowy jest połączony przy R5 z aromatycznym pierścieniem fenylowym. Pierścień benzylowy rdzenia bicyklicznego jest podstawiony przy R7 grupą chlorową. Diazepam zawiera również grupę tlenową podwójnie związaną z R2 jego pierścienia diazepinowego w celu utworzenia ketonu. To podstawienie tlenu w R2 jest wspólne z innymi lekami z grupy benzodiazepin z przyrostkiem -azepam.

Diazepam jest 1,4-benzodiazepiną. Diazepam występuje jako stałe białe lub żółte kryształy o temperaturze topnienia od 131,5 do 134,5 °C. Jest bezwonny i ma lekko gorzki smak. pH diazepamu jest obojętne (tj. pH = 7). Ze względu na dodatki, takie jak kwas benzoesowy/benzoesan w postaci do wstrzykiwań. Diazepam może przenikać do tworzyw sztucznych, dlatego płynnych preparatów nie należy przechowywać w plastikowych butelkach, strzykawkach itp. W takiej postaci może on przenikać do plastikowych worków i rurek używanych do wlewów dożylnych. Wchłanianie wydaje się zależeć od kilku czynników, takich jak temperatura, stężenie, szybkość przepływu i długość rurki. Diazepamu nie należy podawać, jeśli utworzył się osad, który nie rozpuszcza się.

Farmakologia

Diazepam jest długo działającą „klasyczną” benzodiazepiną.Benzodiazepiny działają poprzez mikromolarne miejsca wiązania benzodiazepin jako blokery kanałów wapniowych i znacząco hamują wychwyt wapnia wrażliwy na depolaryzację w preparatach komórek nerwowych szczurów. Diazepam hamuje uwalnianie acetylocholiny w synaptosomach hipokampa myszy. Stwierdzono to poprzez pomiar zależnego od sodu wychwytu choliny o wysokim powinowactwie w komórkach mózgu myszy in vitro, po uprzednim podaniu myszom diazepamu in vivo. Może to odgrywać rolę w wyjaśnianiu przeciwdrgawkowych właściwości diazepamu.

Benzodiazepiny są dodatnimi allosterycznymi modulatorami receptorów GABA typu A (GABAA). Receptory GABAA są bramkowanymi ligandami chlorkowymi kanałami jonowymi, które są aktywowane przez GABA, główny neuroprzekaźnik hamujący w mózgu. Wiązanie benzodiazepin z tym kompleksem receptorowym promuje wiązanie GABA, co z kolei zwiększa całkowite przewodzenie jonów chlorkowych przez błonę komórkową neuronu. Ten zwiększony napływ jonów chlorkowych hiperpolaryzuje potencjał błonowy neuronu. W rezultacie zwiększa się różnica między potencjałem spoczynkowym a progowym i prawdopodobieństwo zapalenia jest mniejsze. W rezultacie pobudzenie układów korowego i limbicznego w ośrodkowym układzie nerwowym jest zmniejszone.

Receptor GABAA jest heteromerem złożonym z pięciu podjednostek, z których najczęściej występują dwie αs, dwie βs i jedna γ (α2β2γ). Dla każdej podjednostki istnieje wiele podtypów (α1-6, β1-3 i γ1-3). Receptory GABAA zawierające podjednostkę α1 pośredniczą w uspokajającym, amnestycznym i częściowo przeciwdrgawkowym działaniu diazepamu. Receptory GABAA zawierające podjednostkę α2 pośredniczą w działaniu anksjolitycznym i w dużym stopniu w działaniu miorelaksacyjnym. Receptory GABAA zawierające podjednostki α3 i α5 również przyczyniają się do działania miorelaksacyjnego benzodiazepin, natomiast receptory GABAA zawierające podjednostkę α5 modulują efekty pamięci czasowej i przestrzennej benzodiazepin.

Diazepam nie jest jedynym lekiem ukierunkowanym na te receptory GABAA. Leki takie jak flumazenil również wiążą się z GABAA, aby wywołać ich efekty. Diazepam wydaje się działać na obszarach układu limbicznego, wzgórza i podwzgórza, wywołując efekty anksjolityczne. Leki benzodiazepinowe, w tym diazepam, zwiększają procesy hamowania w korze mózgowej.

Benzodiazepiny wytwarzają różnorodne efekty poprzez wiązanie się z miejscem receptorowym benzodiazepin i powiększanie skuteczności i efektów działania neuroprzekaźnika – kwasu gamma aminomasłowego (GABA) poprzez działanie na jego receptory. Ponieważ miejsce to jest najbardziej płodnym zestawem receptorów hamujących w mózgu, jego modulacja powoduje uspokajające (lub wyciszające) działanie diazepamu na układ nerwowy. Właściwości przeciwdrgawkowe benzodiazepin mogą być, w części lub w całości, spowodowane wiązaniem się z zależnymi od napięcia kanałami sodowymi, a nie receptorami benzodiazepinowymi.

Efekty subiektywne

Zastrzeżenie: Efekty wymienione poniżej cytują Indeks Efektów Subiektywnych (SEI), literaturę badawczą opartą na anegdotycznych doniesieniach i osobistych doświadczeniach współpracowników PsychonautWiki. W rezultacie, powinny być one traktowane z dużą dozą sceptycyzmu. Warto zauważyć, że efekty te niekoniecznie będą występować w sposób przewidywalny lub niezawodny, chociaż wyższe dawki są bardziej prawdopodobne, aby wywołać pełne spektrum efektów. Podobnie, działania niepożądane stają się znacznie bardziej prawdopodobne przy wyższych dawkach i mogą obejmować uzależnienie, poważne obrażenia lub śmierć.

Raporty z doświadczeń

Raporty anegdotyczne, które opisują działanie tego związku w ramach naszego indeksu doświadczeń obejmują:

• Doświadczenie:40mg Zolpidem / 20mg Diazepam – Please Don’t Do This
• Doświadczenie:Diazepam (20/10mg, doustnie) – Comfortably Drunk

Dodatkowe raporty doświadczeń można znaleźć tutaj:

• Erowid Experience Vaults: Diazepam

Toksyczność i potencjał szkodliwości

Wykres radarowy przedstawiający względną szkodliwość fizyczną, szkodliwość społeczną i uzależnienie od benzodiazepin w porównaniu z innymi narkotykami.

Diazepam ma niską toksyczność w stosunku do dawki. Jest jednak potencjalnie śmiertelny po zmieszaniu z substancjami depresyjnymi, takimi jak alkohol lub opioidy.

Zdecydowanie zaleca się stosowanie praktyk redukcji szkód, takich jak dawkowanie objętościowe, podczas stosowania tej substancji w celu zapewnienia podania zamierzonej dawki.

Dawka śmiertelna

Dawka doustna LD50 (dawka śmiertelna u 50% populacji) diazepamu wynosi 720 mg/kg u myszy i 1240 mg/kg u szczurów. D. J. Greenblatt i współpracownicy donieśli w 1978 r. o dwóch pacjentach, którzy przyjęli 500 i 2000 mg diazepamu, zapadli w umiarkowanie głęboką śpiączkę i zostali wypisani w ciągu 48 godzin, nie doświadczywszy żadnych istotnych powikłań, pomimo wysokich stężeń diazepamu i jego metabolitów: esmetylodiazepamu, oksazepamu i temazepamu (zgodnie z próbkami pobranymi w szpitalu i w ramach obserwacji).

Pomimo, że przedawkowanie diazepamu nie jest zazwyczaj śmiertelne, gdy jest przyjmowany samodzielnie, jest uważane za nagły przypadek medyczny i generalnie wymaga natychmiastowej uwagi personelu medycznego. Odtrutką na przedawkowanie diazepamu (lub jakiejkolwiek innej benzodiazepiny) jest flumazenil (Anexate). Lek ten jest stosowany tylko w przypadkach ciężkiej depresji oddechowej lub powikłań sercowo-naczyniowych. Ponieważ flumazenil jest lekiem krótko działającym, a działanie diazepamu może utrzymywać się przez wiele dni, może być konieczne podanie kilku dawek flumazenilu. Konieczne może być również sztuczne oddychanie i stabilizacja czynności układu krążenia.

Tolerancja i potencjał uzależnienia

Diazepam jest niezwykle uzależniający fizycznie i psychicznie.

Tolerancja na działanie uspokajająco-hipnotyczne rozwija się w ciągu kilku dni ciągłego stosowania. Po zaprzestaniu, tolerancja wraca do poziomu wyjściowego w ciągu 7-14 dni. Jednak w niektórych przypadkach może to trwać znacznie dłużej w sposób proporcjonalny do czasu trwania i intensywności długotrwałego stosowania.

Objawy odstawienia lub objawy z odbicia mogą wystąpić po nagłym zaprzestaniu stosowania po kilku tygodniach lub dłuższym okresie stałego dawkowania i mogą wymagać stopniowego zmniejszania dawki. Więcej informacji na temat kontrolowanego odstawiania benzodiazepin można znaleźć w tym przewodniku.

Przerwanie stosowania benzodiazepin jest notorycznie trudne; odstawienie ich bez stopniowego zmniejszania dawki przez okres kilku tygodni może stanowić zagrożenie dla życia osób stosujących je regularnie. Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego, napadów drgawkowych i zgonu. Leki obniżające próg drgawkowy, takie jak tramadol, powinny być unikane podczas odstawiania.

Diazepam wykazuje tolerancję krzyżową ze wszystkimi benzodiazepinami, co oznacza, że po jego spożyciu wszystkie benzodiazepiny będą miały zmniejszone działanie.

Przedawkowanie

Przedawkowanie benzodiazepin może wystąpić, gdy benzodiazepina jest przyjmowana w wyjątkowo dużych ilościach lub jednocześnie z innymi lekami depresyjnymi. Jest to szczególnie niebezpieczne w przypadku innych depresantów GABAergicznych, takich jak barbiturany i alkohol, ponieważ działają one w podobny sposób, ale wiążą się z różnymi miejscami allosterycznymi na receptorze GABAA, przez co ich działanie wzajemnie się potęguje. Benzodiazepiny zwiększają częstotliwość, w której pory jonów chlorkowych otwierają się na receptorze GABAA, podczas gdy barbiturany zwiększają czas, w którym są one otwarte, co oznacza, że gdy oba są spożywane, pory jonowe będą otwierać się częściej i pozostaną otwarte dłużej. Przedawkowanie benzodiazepin jest medycznym stanem nagłym, który może prowadzić do śpiączki, trwałego uszkodzenia mózgu lub śmierci, jeśli nie jest leczony szybko i prawidłowo.

Objawy przedawkowania benzodiazepin mogą obejmować poważne spowolnienie myśli, niewyraźną mowę, dezorientację, urojenia, depresję oddechową, śpiączkę lub śmierć. Przedawkowanie benzodiazepin może być skutecznie leczone w warunkach szpitalnych, z ogólnie korzystnymi wynikami. Przedawkowania benzodiazepin są czasami leczone flumazenilem, antagonistą GABAA, jednak opieka ma głównie charakter wspomagający.

Niebezpieczne interakcje

Ale wiele leków jest bezpiecznych samodzielnie, mogą one stać się niebezpieczne, a nawet zagrażające życiu, gdy są połączone z innymi substancjami. Poniższa lista zawiera niektóre wspólne potencjalnie niebezpieczne kombinacje, ale może nie zawierać wszystkich z nich. Niektóre kombinacje mogą być bezpieczne w niskich dawkach każdego z nich, ale nadal zwiększają potencjalne ryzyko śmierci. Zawsze należy przeprowadzić niezależne badania, aby upewnić się, że połączenie dwóch lub więcej substancji jest bezpieczne przed ich spożyciem.

• Depresanty (1,4-butanodiol, 2-metylo-2-butanol, alkohol, barbiturany, GHB/GBL, metakwalon, opioidy) – Takie połączenie może spowodować niebezpieczny lub nawet śmiertelny poziom depresji oddechowej. Substancje te potęgują wzajemnie wywołane przez siebie rozluźnienie mięśni, uspokojenie i amnezję i w dużych dawkach mogą prowadzić do nieoczekiwanej utraty przytomności. Istnieje również zwiększone ryzyko wystąpienia wymiotów podczas utraty przytomności i śmierci w wyniku uduszenia. Jeśli to nastąpi, użytkownicy powinni próbować zasnąć w pozycji odzysku lub mieć przyjaciela, który ich do niej przeniesie.
• Środki dysocjacyjne – To połączenie może powodować zwiększone ryzyko wymiotów podczas utraty przytomności i śmierci z powodu wynikającego z tego uduszenia. W razie wystąpienia takiej sytuacji użytkownicy powinni próbować zasnąć w pozycji odzysku lub poprosić przyjaciela o przeniesienie ich do niej.
• Stymulanty – Łączenie benzodiazepin ze stymulantami jest niebezpieczne ze względu na ryzyko nadmiernego odurzenia. Stymulanty zmniejszają działanie uspokajające benzodiazepin, co jest głównym czynnikiem branym pod uwagę przez większość ludzi przy określaniu poziomu odurzenia. Gdy środek pobudzający przestanie działać, działanie benzodiazepin znacznie się nasili, prowadząc do nasilenia zahamowań, a także innych efektów. W przypadku połączenia, należy ściśle ograniczyć się do dawkowania tylko określonej ilości benzodiazepin na godzinę. To połączenie może również potencjalnie spowodować poważne odwodnienie, jeśli nawodnienie nie jest monitorowane.

Stan prawny

Międzynarodowo, diazepam jest lekiem kontrolowanym według schematu IV w ramach Konwencji o substancjach psychotropowych. Diazepam jest regulowany w większości krajów jako lek wydawany na receptę.

• Australia: Diazepam jest substancją z listy 4 w ramach Normy dotyczącej trucizn, co sprawia, że jest to lek wydawany wyłącznie na receptę.
• Austria: Diazepam jest legalny do użytku medycznego na mocy AMG (Arzneimittelgesetz Österreich) i nielegalny w przypadku sprzedaży lub posiadania bez recepty na mocy SMG (Suchtmittelgesetz Österreich).
• Niemcy: Diazepam jest kontrolowany w ramach Anlage III BtMG (ustawa o środkach odurzających, wykaz III) od 1 sierpnia 1986 roku. Może być przepisywany wyłącznie na receptę na środki odurzające, z wyjątkiem preparatów zawierających do 10 mg diazepamu w każdej postaci dawkowania oraz roztworów zawierających do 1% i poniżej 250 mg diazepamu łącznie na jednostkę opakowania.
• Rosja: Diazepam jest substancją kontrolowaną według wykazu III od 2013 roku.
• Szwajcaria: Diazepam jest substancją kontrolowaną specjalnie wymienioną w Verzeichnis B. Zastosowanie lecznicze jest dozwolone.
• Wielka Brytania: Diazepam jest sklasyfikowany jako lek kontrolowany i wymieniony w wykazie IV, część I (CD Benz POM) przepisów Misuse of Drugs Regulations 2001, co pozwala na posiadanie z ważną receptą. Misuse of Drugs Act 1971 czyni nielegalnym posiadanie tej substancji bez recepty i dla takich celów jest ona klasyfikowana jako narkotyk klasy C.

Zobacz także

• Odpowiedzialne stosowanie
  • Dozowanie płynów wolumetrycznych
• Depresanty
• Benzodiazepiny

.

• Diklazepam

• Diazepam (Wikipedia)
• Diazepam (Erowid Vault)
• Diazepam (Isomer Design)
• Diazepam (Drugs.com)

Literatura

• Calcaterra, N. E., & Barrow, J. C. (2014). Classics in Chemical Neuroscience: Diazepam (Valium). ACS Chemical Neuroscience, 5(4), 253-260. PMID: 24552479 https://doi.org/10.1021/cn5000056

.