Abstract

Pomimo znacznego postępu, jaki dokonał się w zakresie sepsy noworodków, jej śmiertelność pozostaje znacząco wysoka i potrzebny jest dalszy wgląd w osobliwości i zaburzenia odporności noworodków. Niniejsze badanie ma na celu przyczynić się do lepszego zrozumienia roli subpopulacji granulocytów noworodków i kalgranuliny C (S100A12). W tym celu zebraliśmy 136 próbek ludzkiej krwi pępowinowej (CB). Wyizolowano granulocyty CB o niskiej gęstości (LDG) CD66b+ oraz granulocyty CB o normalnej gęstości i porównano je funkcjonalnie i fenotypowo z granulocytami kontrolnymi zdrowych dorosłych. Mogliśmy zidentyfikować CB-LDG jako CD66bbright CD64high CD16low CD35low CD10low S100A12med-low i, w oparciu o te markery, odzyskane w całych barwieniach CB. Zgodnie z wynikami cytometrii przepływowej, obrazowanie mikroskopowe wspierało niedojrzały fenotyp CB-LDG ze zmniejszoną ekspresją S100A12. W surowicy CB zdrowych noworodków stwierdzono, że poziom S100A12 był wyższy u noworodków płci żeńskiej w porównaniu z męską. Dodatkowo, poziom S100A12 korelował dodatnio z wiekiem ciążowym niezależnie od płci. Udało nam się potwierdzić funkcjonalne deficyty CB-LDG dotyczące fagocytozy i generowania pułapek zewnątrzkomórkowych dla neutrofilów. Nasze badania ujawniły, że opisywany wcześniej supresyjny wpływ CB-LDG na proliferację komórek CD4+ T wynika wyłącznie z fagocytozy paciorków stymulacyjnych stosowanych w kokulturach, a nie występuje w przypadku stosowania rozpuszczalnych lub opłaszczonych Abs. Podsumowując, scharakteryzowaliśmy CB-LDG jako niedojrzałe neutrofile z deficytami funkcjonalnymi oraz obniżoną ekspresją i magazynowaniem S100A12. Jeśli chodzi o ich wzajemne oddziaływanie z odpornością adaptacyjną, nie stwierdziliśmy bezpośredniego hamującego wpływu LDG. Noworodkowe LDG mogą zatem reprezentować odrębną populację, która różni się od populacji LDG występujących u dorosłych.