Przeciętna profesjonalna orkiestra zatrudnia od 40 do 80 muzyków, a każda sekcja instrumentów w orkiestrze ma swoją własną hierarchię wśród graczy. Skrzypce są podzielone na dwie sekcje – pierwsze skrzypce i drugie skrzypce. Lider sekcji nazywany jest głównym wykonawcą i jest odpowiedzialny za demonstrowanie techniki gry pozostałym muzykom w sekcji. Gra on również solówki na swoim instrumencie. Dyrektor działa jako motywator, mediator i nauczyciel oraz jest punktem komunikacji pomiędzy dyrygentem a sekcją. Na czele wszystkich dyrektorów sekcji stoi koncertmistrz orkiestry, a funkcję tę zawsze pełni dyrektor sekcji pierwszych skrzypiec. Koncertmistrz nie tylko gra wszystkie solówki skrzypcowe w ramach utworu, ale także upewnia się, że wszystkie instrumenty są dostrojone przed występem. Dba również o to, aby wszyscy członkowie sekcji smyczkowej przestrzegali prawidłowych smyczków w danym utworze. To tworzy charakterystyczną spójność sekcji smyczkowych i pozwala wszystkim graczom grać unisono.
Jedyną osobą w orkiestrze wyższą od koncertmistrza jest dyrygent. Dyrygenci nie odgrywali żadnej roli we wczesnych orkiestrach, ale dziś wszystkie najbardziej utalentowane orkiestry filharmoniczne i symfoniczne w Stanach Zjednoczonych polegają na nich jako na liderach. Dyrygent używa swoich ramion i rąk, by wydawać polecenia muzykom, dzięki czemu wiedzą oni, jak głośno i szybko grać, a także kiedy przestać. Jest on odpowiedzialny za wybór i interpretację muzyki dla orkiestry, a także balansuje dźwiękiem w miarę postępu utworu. Wskazówki dyrygenta pozwalają muzykom pracować razem jako jednostka w celu stworzenia bezbłędnego, jednolitego dźwięku.

.