Anatomia łokcia

Łokieć jest stawem składającym się z trzech kości: górnej kości ramienia, kości ramiennej, oraz dwóch kości przedramienia, kości promieniowej i łokciowej. Dolny koniec kości ramiennej posiada kościste zgrubienia zwane nadkłykciami, które służą jako miejsca przyczepu głównych ścięgien i mięśni, które pomagają w ruchu ramienia. Guzek znajdujący się po zewnętrznej stronie łokcia nazywany jest nadkłykciem bocznym. Pomaga on w umocowaniu ścięgien i mięśni, które pomagają przedłużyć palce i nadgarstek.

Co to jest łokieć tenisisty?

Łokieć tenisisty to wspólna nazwa schorzenia łokcia, jakim jest zapalenie nadkłykcia bocznego. Jest to uraz spowodowany nadużyciem, który powoduje zapalenie i mikrouszkodzenia ścięgien, które przyczepiają się do nadkłykcia bocznego.

Łokieć tenisisty jest bolesnym schorzeniem występującym na skutek powtarzających się skurczów mięśni przedramienia. Schorzenie to jest bardziej powszechne przy uprawianiu sportów takich jak tenis, malowanie, uderzanie młotkiem, pisanie na maszynie, praca w ogrodzie i gra na instrumentach muzycznych.

Łokieć tenisisty i łokieć golfisty są podobne, z wyjątkiem tego, że łokieć golfisty występuje po wewnętrznej stronie łokcia, a łokieć tenisisty występuje po zewnętrznej stronie łokcia. Oba schorzenia są rodzajem zapalenia ścięgien – zapalenie ścięgien.

Znaki i objawy łokcia tenisisty

Znaki i objawy łokcia tenisisty mogą obejmować następujące elementy:

• Ból łokcia, który stopniowo się pogarsza
• Ból po zewnętrznej stronie łokcia, który promieniuje do przedramienia i nadgarstka przy chwytaniu przedmiotów
• Słaby chwyt
• Ból uchwytu
• Ból, który jest nasila się w łokciu, gdy nadgarstek jest zgięty do tyłu

Przyczyny łokcia tenisisty

Łokieć tenisisty jest zwykle spowodowany nadużywaniem mięśni przedramienia, ale może być również spowodowany bezpośrednim urazem, takim jak upadek, wypadek samochodowy lub uraz w pracy.

Łokieć tenisisty jest często spotykany u tenisistów, stąd nazwa, zwłaszcza gdy słaba technika jest używana podczas uderzania piłki z backhandu. Inne częste przyczyny to każda czynność, która wymaga powtarzających się ruchów przedramienia, takich jak malowanie, uderzanie młotkiem, pisanie na maszynie, grabienie, tkanie, ogrodnictwo, podnoszenie ciężkich przedmiotów i gra na instrumentach muzycznych.

Diagnozowanie łokcia tenisisty

Twój lekarz oceni łokieć tenisisty poprzez zapoznanie się z historią choroby, przeprowadzenie dokładnego badania fizykalnego oraz zlecenie wykonania zdjęć rentgenowskich, rezonansu magnetycznego lub elektromiogramu (EMG) w celu wykrycia jakiegokolwiek ucisku nerwu.

Leczenie łokcia tenisisty

Zachowawcze metody leczenia łokcia tenisisty

Twój lekarz zaleci zachowawcze metody leczenia objawów łokcia tenisisty. Mogą one obejmować:

• ograniczenie użycia i odpoczynek ramienia od czynności, które pogarszają objawy.
• Zlecone mogą być usztywnienia lub aparaty ortopedyczne w celu zmniejszenia nacisku na uszkodzone tkanki.
• Można stosować okłady z lodu na łokieć w celu zmniejszenia obrzęku.
• Unikaj czynności, które mają tendencję do wywoływania objawów i zwiększają nacisk na ścięgna.
• Leki przeciwzapalne i/lub zastrzyki sterydowe mogą zostać przepisane w celu leczenia bólu i obrzęku.
• Terapia zajęciowa może być zlecona dla ćwiczeń wzmacniających i rozciągających przedramię po zmniejszeniu objawów.
• Pulsacyjne ultradźwięki mogą być zastosowane w celu zwiększenia przepływu krwi i uzdrowienia uszkodzonych ścięgien.

Chirurgia uwolnienia nadkłykcia bocznego

Jeśli zachowawcze metody leczenia nie przyniosą rozwiązania i objawy utrzymują się przez 6 ‐ 12 miesięcy, chirurg może zalecić procedurę chirurgiczną w leczeniu łokcia tenisisty zwaną chirurgią uwolnienia nadkłykcia bocznego. Operacja jest uważana za ostateczność i tylko 1 na 10 pacjentów wymaga interwencji chirurgicznej. Wskaźnik sukcesu chirurgicznego w łagodzeniu bólu łokcia tenisisty wynosi 85‐95%. Celem operacji łokcia tenisisty jest usunięcie zmienionej chorobowo tkanki wokół zewnętrznej części łokcia, poprawa ukrwienia tego obszaru i złagodzenie objawów. Chirurg zadecyduje, czy operacja zostanie przeprowadzona w sposób tradycyjny czy endoskopowo. Tradycyjna operacja polega na wykonaniu 2-calowego nacięcia w okolicy łokcia.

Operacja endoskopowa obejmuje jedno lub dwa &pół;” nacięcia na zewnętrznym obszarze łokcia, nadkłykciu bocznym i użycie endoskopu z kamerą do oglądania struktur wewnętrznych. Każde nacięcie nazywane jest portalem. Tępa rurka, zwana trokarem, jest wprowadzana do każdego portalu przed wprowadzeniem endoskopu i narzędzi chirurgicznych.

Kamera telewizyjna przymocowana do endoskopu wyświetla obraz stawu na ekranie telewizora, umożliwiając chirurgowi obejrzenie stawu łokciowego. Duży obraz na ekranie telewizora pozwala chirurgowi na bezpośrednie obejrzenie stawu i określenie zakresu problemu.

Drugi portal służy do wprowadzania narzędzi chirurgicznych. Portal ten zostanie wykorzystany do odsunięcia na bok tkanek miękkich w celu obejrzenia ścięgna prostownika i jego przyczepu na nadkłykciu bocznym. Następnie chirurg przytnie ścięgno lub uwolni je, a następnie ponownie przymocuje do kości. Usunięte zostaną wszelkie obecne tkanki bliznowate oraz ostrogi kostne. Po zakończeniu operacji portale (nacięcia) są zamykane szwami lub taśmą.

Chirurgia ta jest zwykle wykonywana na sali operacyjnej w znieczuleniu regionalnym lub ogólnym w warunkach ambulatoryjnych jako operacja jednodniowa.

Chirurgia endoskopowa jest znacznie mniej traumatyczna dla mięśni, więzadeł i tkanek niż tradycyjna metoda chirurgicznego otwierania okolicy łokcia za pomocą długich nacięć. W wyniku tych nacięć powstają bardzo małe blizny, które w wielu przypadkach są niezauważalne.

Ryzyko i powikłania łokcia tenisisty

Jak w przypadku każdej większej operacji, operacja łokcia tenisisty może wiązać się z pewnymi powikłaniami, takimi jak:

• Reakcje alergiczne na leki
• Utrata krwi
• Atak serca, udar mózgu, niewydolność nerek, zapalenie płuc lub zakażenie pęcherza moczowego
• Infekcja
• Uszkodzenie nerwów
• Uszkodzenie nerwu promieniowego, powodujące drętwienie, mrowienie, pieczenie lub utratę czucia w tylnej części dłoni i przedramienia
• Osłabienie nadgarstka z wyprostem
• Nawrót lub brak złagodzenia objawów

.