Pangolin lub mrówkojad łuskowaty (Manis penta-dactyla dalmanni) jest najbardziej prymitywnym z chińskich ssaków, i chociaż jest w pełni chroniony przez prawo w kolonii i na wyspie Hong-Kong, popyt na jego tuszę sprawia, że szersza ochrona w Południowych Chinach jest konieczna (Hong Kong Naturalist, lipiec 1937, 79). Samo zwierzę jest zjadane, ale większe niebezpieczeństwo wynika z przekonania, że łuski mają wartość leczniczą. Świeże łuski nigdy nie są używane, ale suszone łuski są pieczone, spopielone, gotowane w oleju, maśle, occie, moczu chłopca, lub prażone z ziemią lub muszli ostryg, aby leczyć różne choroby. Wśród nich są nadmierna nerwowość i histeryczny płacz u dzieci, kobiety opętane przez diabły i ogry, gorączka malaryczna i głuchota. Tak bardzo łuski pangolina są pożądane do tych celów, że rocznie łuski z około 4.000 lub 5.000 osobników były importowane z Jawy, o wartości 3.700 guldenów. Ale ostatnie przepisy na Jawie, które zakazują chwytania i zabijania pangolinów oraz eksportu łusek, skierują uwagę chińskich medyków bardziej zdecydowanie w stronę rodzimego produktu.

.