Ruch artystyczny, impresjonizm powstał w XIX-wiecznej Francji jako reakcja przeciwko sztywnym zasadom „malarstwa akademickiego” tego czasu. Z ArtHearty, poznaj cechy sztuki impresjonistycznej, aby zrozumieć ten ruch.

Did You Know?

Francuski krytyk sztuki Louis Leroy ukuł termin impresjonista, który zaczerpnął z obrazu Claude’a Moneta Impression, Soleil Levant (Impresja, wschód słońca), pisząc satyryczną recenzję tego obrazu w paryskiej gazecie Le Charivari.

Jak wszystko, co rewolucyjne, pomysł przedstawienia wrażenia z krajobrazu zamiast jego repliki był wyśmiewany, wyszydzany, a następnie odrzucany przez ludzi i krytyków. Grupa młodych artystów wierzyła, że świeża zmiana może być wniesiona w sztuce poprzez malowanie wrażenia sceny z umysłu artysty, a nie malowanie jej takiej, jaka jest. Claude Monet, Pierre-Auguste Renoir, Alfred Sisley, itd., którzy zapoczątkowali ruch impresjonistyczny, chcieli zerwać z tradycyjnym stylem malowania. Dowiedzmy się więcej o impresjonizmie w sztuce.

Historia ruchu artystycznego impresjonistów

Akademia Sztuk Pięknych była uważana za autorytet dla francuskiego stylu malarstwa w XIX wieku, który pracował nad zachowaniem tradycyjnego stylu malarstwa i utrzymaniem jego standardów. Tradycyjny styl obejmował tematy religijne, historyczne i mitologiczne oraz portrety. Tradycyjny styl wymagał starannie wymieszanych pociągnięć pędzla i stonowanych kolorów. Tradycyjne malarzy używane do malowania w studiach.

W 1860s, kilka młodych malarzy postanowił iść wbrew normie dla ich miłości do malowania krajobrazów i życia codziennego. Tymi malarzami byli Claude Monet, Pierre-Auguste Renoir, Alfred Sisley i Frédéric Bazille. Malowali w plenerze, w żywych, syntetycznych kolorach. Jednak ich obrazy były wielokrotnie odrzucane w prestiżowym i corocznym pokazie sztuki Académie, Salon de Paris.

Jednakże w 1863 roku cesarz Napoleon III nakazał, aby te obrazy były oceniane przez ludzi w Salon des Refusés (Salon Odrzuconych). Choć Salon stał się przedmiotem kpin, to zdecydowanie przyciągnął ludzi do nowego stylu malarstwa. W 1873 roku Monet, Renoir i inni otworzyli Société Anonyme Coopérative des Artistes Peintres, Sculpteurs, Graveurs (Spółdzielcze i Anonimowe Stowarzyszenie Malarzy, Rzeźbiarzy i Grawerów) jako platformę dla swoich dzieł sztuki. Początkowo ich wystawy spotkały się z mieszanym przyjęciem. Louis Leroy, w swojej pogardliwej recenzji Impresji Moneta, Wschód słońca, nadał stylowi nazwę Impresja, która została zaakceptowana przez artystów. Ostatecznie sztuka impresjonistyczna była stopniowo akceptowana i wspierana przez opinię publiczną.

Charakterystyka sztuki impresjonistycznej

Pociągnięcia pędzlem

Wyraziste pociągnięcia pędzlem są jedną z głównych cech sztuki impresjonistycznej. Malarze impresjonistyczni używali szybkich, spontanicznych, luźnych, dużych i widocznych pociągnięć pędzla. Ta technika odróżniała ich od tradycyjnego stylu malarskiego, który wymagał niewidocznych pociągnięć pędzla, aby obraz wyglądał realistycznie. Jednak widoczne pociągnięcia pędzla w impresjonizmie nadają obrazowi fakturę, która wychwytuje lub przedstawia istotę tematu.

Linie

Linie sztuki impresjonistycznej są często rozmyte, które nie określają wyraźnie jednego obiektu od drugiego na obrazie. Takie linie tworzą efekt mgły, dodając do sennego i abstrakcyjnego nastroju obrazu. Malarze impresjonistyczni często łączyli różne pociągnięcia, takie jak widoczne, ostre, miękkie itp. razem, aby nadać obrazom efekt światła i cienia.

Oświetlenie

Oświetlenie było jednym z centralnych punktów impresjonistycznego ruchu artystycznego. Malarze impresjonistyczni, tacy jak Monet, pokazywali ciągle zmieniające się światło na temat poprzez swoje dzieła sztuki. W pewnym sensie, artyści impresjonistyczni grali ze światłem w swoich obrazach.

Kolory

Obrazy impresjonistyczne są zazwyczaj w oddzielnych kolorach, pozwalając percepcji widzów do ich mieszania. Odcienie w obrazach odzwierciedlają różne tony znalezione w temacie. Kolory używane przez malarzy impresjonistycznych wyglądają bardziej żywo ze względu na szybką technikę malowania, aby uchwycić efemeryczną jakość tematu.

Tematy

Malarze impresjonistyczni łamią normy tradycyjnego malarstwa, wprowadzając codzienne tematy do swoich obrazów. Zamiast tematów historycznych, religijnych i klasycznych malarze ci malowali robotników, kobiety spacerujące po parku, pikniki itp. Tematy te są uważane za bardzo przyziemne, które zostały uwiecznione w obrazach impresjonistów.

Przykłady sztuki impresjonistycznej

Jeanne Samary portret autorstwa Pierre-…Auguste Renoir

Lemons on a Branch by Claude Monet

Obrazy te odzwierciedlają ważne cechy sztuki impresjonistycznej, tj. kolory, oświetlenie, pociągnięcia pędzlem itp.

Cel sztuki impresjonistycznej

Techniki stosowane w impresjonizmie odróżniają go od tradycyjnego sposobu przedstawiania scen na papierze. Ruch ten wierzył w malowanie sceny z prawdziwymi kolorami i światłami widzianymi przez artystę. Francuski malarz Pierre Bonnard jasno opisuje motywy malarzy impresjonistycznych: „To, o co mi chodzi, to pierwsze wrażenie – chcę pokazać wszystko, co widzi się po wejściu do pokoju – to, co moje oko bierze na pierwszy rzut oka.” Chodzi tu o życie przeżywane w małych spotkaniach. Celem impresjonizmu było przeniesienie tego wszystkiego z szybkością współczesnego życia na obrazy. Dzięki impresjonistycznemu stylowi sztuki malarze szybko notowali ulotne przypadki życia w jego prawdziwej istocie.

Włoski aktor i pisarz Francesco Salvi słusznie opisuje ten ruch: „Impresjonizm leży u podstaw całej sztuki nowoczesnej, ponieważ był to pierwszy ruch, który zdołał uwolnić się od z góry przyjętych idei, i ponieważ zmienił nie tylko sposób, w jaki życie było przedstawiane, ale sposób, w jaki życie było postrzegane.”

Galeria obrazów

Łodzie na kanale autorstwa Alfreda Sisleya (1873)

Regaty w Molesey Alfred Sisley (1874)

Most Waterloo Claude Monet (1904)

Le Cannett autorstwa Pierre’a- Auguste’a Renoira (1902).Augusta Renoira (1902)

Like it? Share it!

.