Progresja aktywności osób z niepełnosprawnością fizyczną i towarzyszącą chorobą sercowo-naczyniową w ośrodkach rehabilitacji medycznej jest tradycyjnie oparta na kardiologicznych środkach ostrożności zaczerpniętych z ostrych placówek opieki. Obawy, że wytyczne te były zbyt konserwatywne i restrykcyjne, doprowadziły do przeprowadzenia prób wysiłkowych i oceny 64 niepełnosprawnych fizycznie mężczyzn z chorobą wieńcową w wywiadzie. Średnia wieku badanej grupy wynosiła 62,4 roku. Próba wysiłkowa była adaptacją protokołu ergometru ramieniowego Schwade’a z pomiarem ciśnienia krwi na początku, bezpośrednio po każdych 2 minutach wysiłku, po szczycie wysiłku i co minutę przez 6 minut po szczycie wysiłku. Częstość akcji serca była monitorowana w sposób ciągły. Pacjenci osiągnęli średnią szczytową częstość akcji serca wynoszącą 115 uderzeń na minutę, średnie szczytowe ciśnienie skurczowe 169 mm Hg i średnie szczytowe ciśnienie rozkurczowe 89 mm Hg. Niedokrwienne zmiany elektrokardiograficzne wystąpiły u 4 z 64 pacjentów. Na podstawie uzyskanych zakresów wartości częstości akcji serca, ciśnienia skurczowego i rozkurczowego oraz porównania tych wyników z wartościami wyjściowymi (przed wysiłkiem) przedstawiono bardziej liberalne wytyczne dotyczące zalecania aktywności w warunkach szpitalnych w warunkach nieostrych.