Kim był Budda?

Budda, urodzony z imieniem Siddhartha Gautama, był nauczycielem, filozofem i przywódcą duchowym, który jest uważany za założyciela buddyzmu. Żył i nauczał w regionie wokół granicy współczesnego Nepalu i Indii gdzieś między 6 do 4 wieku pne

The nazwa Budda oznacza „ten, który jest przebudzony” lub „oświecony jeden.” Podczas gdy uczeni zgadzają się, że Budda faktycznie istniał, konkretne daty i wydarzenia z jego życia są nadal dyskutowane.

Zgodnie z najbardziej znaną historią jego życia, po eksperymentowaniu z różnymi naukami przez lata i nie znajdując żadnej z nich do przyjęcia, Siddhartha Gautama spędził fatalną noc w głębokiej medytacji pod drzewem. Podczas medytacji wszystkie odpowiedzi, których szukał, stały się jasne, a on sam osiągnął pełną świadomość, stając się w ten sposób Buddą.

Wczesne życie

Budda urodził się w 6 wieku p.n.e., lub prawdopodobnie już w 624 roku p.n.e., według niektórych uczonych. Inni badacze wierzą, że urodził się później, nawet tak późno jak 448 p.n.e. A niektórzy buddyści wierzą, że Gautama Budda żył od 563 p.n.e. do 483 p.n.e.

Ale praktycznie wszyscy uczeni wierzą, że Siddhartha Gautama urodził się w Lumbini w dzisiejszym Nepalu. Należał do dużego klanu zwanego Shakyas.

W 2013 roku archeolodzy pracujący w Lumbini znaleźli dowody na istnienie świątyni na drzewie, która poprzedzała inne świątynie buddyjskie o około 300 lat, dostarczając nowych dowodów na to, że Budda prawdopodobnie urodził się w VI wieku p.n.e.C.

Siddhartha Gautama

Siddhartha („ten, który osiąga swój cel”) Gautama dorastał jako syn władcy z klanu Shakya. Jego matka zmarła siedem dni po porodzie.

Święty człowiek, jednakże, przepowiedział wielkie rzeczy dla młodego Siddharthy: Będzie on albo wielkim królem lub przywódcą wojskowym, albo będzie wielkim przywódcą duchowym.

Aby chronić swego syna przed nieszczęściami i cierpieniem świata, ojciec Siddharthy wychował go w bogactwie w pałacu zbudowanym tylko dla chłopca i chronił go przed wiedzą o religii, ludzkim trudem i światem zewnętrznym.

Zgodnie z legendą, ożenił się w wieku 16 lat i wkrótce potem miał syna, ale życie Siddharthy w światowym odosobnieniu trwało przez kolejne 13 lat.

DOWNLOAD BIOGRAPHY’S BUDDHA FACT CARD

Siddhartha in the Real World

Książę osiągnął dorosłość z niewielkim doświadczeniem świata poza murami pałacu, Ale pewnego dnia odważył się wyjść z rydwanem i szybko został skonfrontowany z rzeczywistością ludzkiej słabości: Zobaczył bardzo starego człowieka, a rydwan Siddharthy wyjaśnił, że wszyscy ludzie się starzeją.

Pytania o wszystko, czego nie doświadczył, doprowadziły go do podjęcia kolejnych podróży badawczych, a w tych kolejnych podróżach napotkał chorego człowieka, rozkładające się zwłoki i ascetę. Rydwan wyjaśnił, że asceta wyrzekł się świata, aby szukać uwolnienia od ludzkiego strachu przed śmiercią i cierpieniem.

Siddhartha został pokonany przez te widoki i następnego dnia, w wieku 29 lat, opuścił swoje królestwo, żonę i syna, aby podążać bardziej duchową ścieżką, zdecydowany znaleźć sposób na złagodzenie powszechnego cierpienia, które teraz rozumiał jako jedną z cech definiujących ludzkość.

Życie ascety

Przez następne sześć lat Siddhartha prowadził ascetyczne życie, studiując i medytując, używając słów różnych nauczycieli religijnych jako swojego przewodnika.

Cokolwiek próbował, Siddhartha nie mógł osiągnąć poziomu wglądu, którego szukał, aż do pewnego dnia, kiedy młoda dziewczyna zaoferowała mu miskę ryżu. Kiedy ją przyjął, nagle zdał sobie sprawę, że cielesna surowość nie była środkiem do osiągnięcia wewnętrznego wyzwolenia, i że życie pod surowymi fizycznymi ograniczeniami nie pomagało mu osiągnąć duchowego wyzwolenia.

Zjadł więc swój ryż, napił się wody i wykąpał w rzece. Pięciu ascetów zdecydowało, że Siddhartha porzucił ascetyczne życie i teraz będzie podążał drogami ciała, i natychmiast go opuścili.

Wyłania się Budda

Tej nocy Siddhartha siedział samotnie pod drzewem Bodhi, ślubując, że nie wstanie, dopóki prawdy, których szukał, nie dotrą do niego, i medytował aż do wschodu słońca następnego dnia. Pozostał tam przez kilka dni, oczyszczając swój umysł, widząc całe swoje życie i poprzednie życia w swoich myślach.

W tym czasie musiał przezwyciężyć groźby Mara, złego demona, który kwestionował jego prawo do zostania Buddą. Kiedy Mara próbował rościć sobie prawo do oświeconego stanu jako własnego, Siddhartha dotknął ręką ziemi i poprosił ziemię, by dała świadectwo jego oświeceniu, co też uczyniła, wyganiając Marę.

I wkrótce w jego umyśle zaczął się tworzyć obraz wszystkiego, co wydarzyło się we wszechświecie, a Siddhartha w końcu ujrzał odpowiedź na pytania o cierpienie, której szukał przez tak wiele lat. W tym momencie czystego oświecenia, Siddhartha Gautama stał się Buddą.

Nauczanie

Uzbrojony w swoją nową wiedzę, Budda początkowo wahał się nauczać, ponieważ to, co teraz wiedział, nie mogło być przekazane innym w słowach. Według legendy, to właśnie wtedy król bogów, Brahma, przekonał Buddę do nauczania, a ten wstał ze swojego miejsca pod drzewem Bodhi i wyruszył, by to właśnie zrobić.

Około 100 mil stąd, natknął się na pięciu ascetów, z którymi praktykował tak długo, a którzy porzucili go w przeddzień jego oświecenia. Siddhartha zachęcał ich do podążania ścieżką równowagi, zamiast tej charakteryzującej się estetycznym ekstremizmem lub zmysłową pobłażliwością. Nazwał tę ścieżkę Środkową Drogą.

Do nich i innych, którzy się zebrali, wygłosił swoje pierwsze kazanie (odtąd znane jako Setting in Motion the Wheel of the Dharma), w którym wyjaśnił Cztery Szlachetne Prawdy i Ośmiokrotną Ścieżkę, które stały się filarami buddyzmu.

Przez resztę swoich lat Budda podróżował, głosząc Dharmę (nazwę nadaną jego naukom), starając się prowadzić innych ścieżką oświecenia.

Śmierć

Budda zmarł około 80 roku życia, prawdopodobnie z powodu choroby spowodowanej zjedzeniem zepsutego mięsa lub innego pożywienia. Kiedy umarł, mówi się, że powiedział swoim uczniom, że nie powinni podążać za żadnym przywódcą, ale „być swoim własnym światłem.”

Budda jest bez wątpienia jedną z najbardziej wpływowych postaci w historii świata, a jego nauki wpłynęły na wszystko, od różnych innych wyznań (jako że wiele z nich znajduje swoje początki w słowach Buddy) do literatury do filozofii, zarówno w Indiach, jak i w najdalszych zakątkach świata.

.