Przynoszenie dodatkowej tkanki tłuszczowej z brzucha — czyli posiadanie kształtu ciała „jabłka” — było związane z wyższym ryzykiem śmiertelności u kobiet po menopauzie, donoszą naukowcy.

W porównaniu z kobietami o prawidłowej wadze określonej przez kategorię BMI — i nieposiadającymi otyłości centralnej mierzonej obwodem talii — te o prawidłowej wadze, które miały otyłość centralną miały o około 30% zwiększone ryzyko śmiertelności z wszystkich przyczyn (HR 1.31, 95% CI 1.20-1.42), Wei Bao, MD, PhD, z University of Iowa, i współpracownicy napisali w JAMA Network Open.

Oprócz ryzyka śmiertelności z powodu wszystkich przyczyn, kobiety o normalnej masie ciała z otyłością centralną miały również znacząco podwyższone ryzyko śmiertelności z powodu nowotworów (HR 1.20, 95% CI 1.01-1.43), jak również śmiertelności z powodu chorób układu krążenia (HR 1.25, 95% CI 1.05-1,46).

Otyłość centralna była również związana ze zwiększoną śmiertelnością z wszystkich przyczyn u kobiet, które miały ogólną nadwagę lub otyłość, w porównaniu z kobietami o prawidłowej masie ciała bez otyłości centralnej:

• Otyłość + otyłość centralna: HR 1,30 (95% CI 1,27-1,34)
• Nadwaga + otyłość centralna: HR 1,16 (95% CI 1,13-1,20)

Z drugiej strony, u kobiet z nadwagą (HR 0,91, 95% CI 0,89-0,94) lub otyłością (HR 0,93, 95% CI 0,89-0,94) bez otyłości centralnej zaobserwowano nieznacznie zmniejszone ryzyko śmiertelności z wszystkich przyczyn, grając w ideę „paradoksu otyłości.”

„omen z nadwagą na podstawie BMI może mieć większą ilość tkanki tłuszczowej pośladkowo-udowej związanej z lepszym profilem ryzyka metabolicznego i sercowo-naczyniowego, co mogłoby częściowo wyjaśnić paradoks otyłości”, wyjaśnili badacze.

The „ustalenia podważają obecny paradygmat, że pomiar tłuszczu brzusznego nie jest zalecany dla osób z normalnym BMI,” grupa wrote.

An accompanying commentary by David Allison, PhD, z Indiana University Bloomington, and colleagues underscored how this reinforces the notion that „the scale is not everything.”

„Wszyscy intuicyjnie wiemy, że BMI, który jest obliczany jako waga w kilogramach podzielona przez wzrost w metrach podniesiony do kwadratu, jest funkcją całkowitej masy, a nie tylko masy tłuszczu, ale możemy się mylić myśląc, że ci z niskim BMI są ipso facto dopasowane i przy niskim ryzyku,” skomentowali.

W dodatku, badanie „podkreśla nie tylko to, że czynniki takie jak sprawność sercowo-naczyniowa, beztłuszczowa masa mięśniowa lub wskaźniki metaboliczne (takie jak różne hormony i metabolity) dostarczają ważnych dodatkowych informacji na temat ryzyka, ale także to, że prosty rozkład anatomiczny może być predykcyjny.”

Do analizy, grupa Bao’s czerpała z badania Women’s Health Initiative, obejmującego ponad 156,000 kobiet po menopauzie z 40 ośrodków w USA w wieku od 50 do 79 lat. Kobiety te były rekrutowane w latach 1993-1998.

Obwód talii używany do określenia otyłości centralnej był mierzony przy zapisie. Centralna otyłość była uważana za obwód talii powyżej 88 cm. Otyłość została zdefiniowana przez klasyczne kategorie BMI: normalna waga (18,5-24,9), nadwaga (25-29,9), lub otyłość (30+).

Wśród całej kohorty, około 2,6% wszystkich kobiet o normalnej wadze posiadało centralną otyłość. Kobiety te miały tendencję do bycia starszymi, nie-białymi, z niższym wykształceniem i dochodami. Te kobiety były również mniej prawdopodobne, aby użyć hormonów menopauzalnych i do exercise.

Several mechanizmy mogą leżeć u podstaw tej podwyższonej śmiertelności wagi w normalnej wagi kobiet z otyłością centralną, naukowcy wyjaśnili. Jednym z nich może być szkodliwe połączenie trzewnej tkanki tłuszczowej i brak ochronnej masy mięśniowej.

„Poprzednie badania wykazały, że nadmierna trzewna tkanka tłuszczowa jest związana z opornością na insulinę, hiperinsulinemią, dyslipidemią i stanem zapalnym, które są czynnikami ryzyka dla i kilku rodzajów raka, w tym raka piersi i raka jelita grubego”, zauważyli badacze.

„Przyszłe badania są potrzebne do opracowania i przetestowania skuteczności interwencji w celu zmniejszenia ryzyka wynikającego z nadmiaru tkanki tłuszczowej wśród osób z otyłością centralną o normalnej wadze”, zasugerowali.

Mimo tych interesujących ustaleń, komentatorzy podkreślili, że badanie to dotyczyło wyłącznie kobiet po menopauzie, a zatem nie może być uogólnione na mężczyzn lub młodsze kobiety.

.