Rzeżączka (czasami znana jako „rzeżączka”) jest powszechną infekcją bakteryjną przenoszoną drogą płciową, która dotyka zarówno mężczyzn jak i kobiety. Chociaż rzeżączkę można wyleczyć, często nie powoduje ona objawów, co może sprawić, że rozpoznanie zakażenia jest niezwykle trudne bez przeprowadzenia badań. Rzeżączka jest bardzo zaraźliwa i może wpływać na cewkę moczową, odbytnicę, gardło lub w rzadkich przypadkach rozprzestrzeniać się na stawy.

Objawy i powikłania rzeżączki

Możliwe objawy rzeżączki mogą obejmować bolesne oddawanie moczu, ropopodobną wydzielinę z penisa, ból jąder, zwiększoną wydzielinę z pochwy, krwawienie z pochwy poza okresem, bolesny seks i ból miednicy. Brak identyfikacji i leczenia rzeżączki może prowadzić do poważnych powikłań, w tym niepłodności u mężczyzn i kobiet, rozprzestrzeniania się infekcji na stawy, zwiększonego ryzyka HIV/AIDS oraz szansy przeniesienia rzeżączki na dziecko podczas porodu.

Jak badamy rzeżączkę?

Używamy testu amplifikacji kwasów nukleinowych (NAAT), aby określić, czy masz rzeżączkę, czy nie, co jest zalecaną metodą identyfikacji rzeżączki. Test ten wymaga jedynie dostarczenia małej próbki moczu podczas wizyty w wybranym laboratorium. Testy amplifikacji kwasów nukleinowych są nie tylko niezwykle dokładne, ale również pozwalają na badanie rzeżączki przy użyciu próbek moczu, a nie znacznie bardziej niewygodnej metody pobierania wymazu.