Opis książki

Ta książka argumentuje za mieszaną teorią kary prawnej, która traktuje zarówno redukcję przestępczości, jak i odpłatę jako ważne cele państwa.

Centralnym pytaniem w filozofii prawa jest to, dlaczego karanie przez państwo własnych obywateli jest uzasadnione. Tradycyjnie w tej dziedzinie dominowały dwie teorie karania: konsekwencjalizm i retrybutywizm. Zgodnie z konsekwencjalizmem, kara jest uzasadniona, gdy maksymalizuje pozytywne rezultaty. Według retrybutywizmu, przestępcy powinni być karani, ponieważ na to zasługują. Ta książka uznaje siłę obu stanowisk. Zgodnie z modelem dwupoziomowym, instytucja kary i kary ustawowe, określone przez ustawodawcę, są uzasadnione na podstawie ich kosztów i korzyści, w kategoriach odstraszania i resocjalizacji. Prawo istnieje po to, by chronić porządek publiczny. Natomiast sądy karne ustalają, kto i w jakim wymiarze jest karany na podstawie tego, na co zasługuje przestępca. Sądy wyrażają zbiorowe poczucie urazy wspólnoty z powodu bycia skrzywdzonym.

Niniejsza książka wspiera model dwupoziomowy, pokazując, że jest on zgodny z naszymi intuicjami moralnymi, powszechnie wyznawanymi (kompatybilistycznymi) teoriami wolności oraz założeniami dotyczącymi tego, jak zakres naszej wiedzy wpływa na nasze zobowiązania. Angażuje klasyczne i współczesne prace z zakresu filozofii prawa i wyjaśnia zalety teorii w porównaniu z konkurencyjnymi podejściami retrybutywistów i innych teoretyków mieszanych. Książka broni również konsekwencjalizmu przed długotrwałym zarzutem, że nauki społeczne dają nam niewiele wskazówek co do tego, jaką politykę przyjąć. Opierając się na najnowszych badaniach kryminologicznych, model dwustopniowy może pomóc nam w rozwiązaniu niektórych z naszych najbardziej palących problemów społecznych, w tym kary śmierci, polityki narkotykowej i masowego uwięzienia. Książka ta zainteresuje filozofów, prawników, decydentów politycznych i przedstawicieli nauk społecznych, zwłaszcza kryminologów, ekonomistów i politologów.