Ten rozdział zawiera przegląd grzybów i alg eukariotycznych, jako że obie te grupy dzielą szereg morfologii – to znaczy od nitkowatych do komórkowych. Grzyby spajają glebę dzięki swojej nitkowatej formie, wysiękom i troficznym interakcjom z innymi grupami organizmów glebowych. Grzyby mają ogromne znaczenie w obiegu węgla i azotu ze względu na ich zdolność do degradacji złożonych substratów pochodzenia roślinnego, które stanowią do 90% pierwotnej produktywności netto w większości ekosystemów lądowych. Ponadto, zazwyczaj mutualistyczne symbiozy, znane jako „mikoryzy”, pomiędzy wieloma grzybami i korzeniami roślin, jak również pasożytnicze interakcje prowadzące do wielu chorób roślin, mają ogromny wpływ zarówno pod względem ekologicznym, jak i ekonomicznym. Tymczasowo lub stale wilgotne brzegi rzek, jezior i stawów oraz torfowe podłoże torfowisk i bagien są domem dla wielu słodkowodnych glonów, które nie rozwijają się z dala od wody. Różnorodne gleby strefy umiarkowanej i tropikalnej, użytki zielone, lasy, arktyczna i alpejska tundra, a nawet pustynie również stanowią siedlisko zaskakująco zróżnicowanej i aktywnej flory zarówno glonów eukariotycznych, jak i sinic. W tym rozdziale omówiono klasyfikację i charakterystykę grzybów i glonów eukariotycznych oraz ekologiczne funkcje tych grup w glebie.

.