Cztery nowe miejsca naturalne w Kanadzie, Kolumbii, Francji i Meksyku są również rekomendowane przez IUCN do wpisania na Listę Światowego Dziedzictwa.
Rada IUCN została wydana dzisiaj przez UNESCO i jest skierowana do Komitetu Światowego Dziedzictwa, organu zarządzającego Światowym Dziedzictwem, składającego się z 21 rządów. Komitet podejmie decyzje na dorocznym spotkaniu w Bahrajnie w dniach 24 czerwca-4 lipca.
Ochrona Rafy Koralowej w Belize wzmocniona przez zakaz wydobycia ropy i gazu
IUCN zaleca usunięcie Systemu Rezerwatowego Rafy Koralowej w Belize z Listy Światowego Dziedzictwa w niebezpieczeństwie, w następstwie bezprecedensowej decyzji rządu Belize o zakazie wszelkiej działalności związanej z wydobyciem ropy naftowej i gazu ziemnego na jego terytoriach morskich oraz o ochronie lasów namorzynowych rezerwatu przed nadmiernym rozwojem.
„Dalekowzroczność Belize zdecydowane działania w celu ochrony jednego z najlepszych na świecie raf koralowych jest inspiracją dla Konwencji Światowego Dziedzictwa i wielki impuls dla globalnej ochrony”, mówi Peter Shadie, starszy doradca w sprawie Światowego Dziedzictwa w IUCN. „To pokazuje, że gdy istnieje zaangażowanie, lista zagrożeń może być dobrze wykorzystana, aby pomóc zmniejszyć zagrożenia i zabezpieczyć silniejsze wyniki dla ochrony przyrody i ludzi”.
Lista Światowego Dziedzictwa w niebezpieczeństwie jest mechanizmem mającym na celu zwrócenie uwagi na miejsca Światowego Dziedzictwa, które są poważnie zagrożone, tak aby można było zmobilizować pilne działania. Belize Barrier Reef Reserve System został wpisany na listę w 2009 roku z powodu szeregu zagrożeń, w tym niezrównoważonego rozwoju turystyki na wielu wyspach i zatokach w obrębie obiektu. Ropa naftowa i działalność gazowa dalej straszyły jako zagrożenia dla delikatnego ekosystemu witryny, ze względu na koncesje przyznane w obszarze morskim.
Położony w Morzu Karaibskim w Ameryce Środkowej, witryna jest drugim co do wielkości na świecie system rafy koralowej, po Wielkiej Rafie Koralowej. Obejmuje on siedem obszarów, które ilustrują ewolucję raf i zapewniają siedliska zagrożonych gatunków, w tym żółwi morskich, manatów i amerykańskiego krokodyla morskiego.
Lake Turkana stoi w obliczu zmian poziomu wody po budowie tamy
Kenya’s World Heritage site Lake Turkana National Parks jest zagrożone przez zaporę Gibe III w sąsiedniej Etiopii, drugi co do wielkości hydroelektrowni w Afryce na 243 metrów wysokości. Odkąd zbiornik zapory zaczął być napełniany na początku 2015 r., poziom wody w dole rzeki gwałtownie się obniża, zgodnie z danymi zbadanymi przez IUCN.
Sezonowe zmiany krytycznych przepływów wody do jeziora Turkana – największego pustynnego jeziora na Ziemi – również zostały zakłócone, z prawdopodobnymi efektami domina dla dzikich zwierząt i zasobów rybnych, od których zależą lokalne społeczności. Ocena wpływu środowiskowego tamy na wyjątkowe wartości miejsca nigdy nie została przeprowadzona, pomimo kilku próśb Komitetu Światowego Dziedzictwa.
W dodatku, projekt cukrowni Kuraz w Etiopii prawdopodobnie zwiększy zużycie wody z rzeki Omo – w górę rzeki od jeziora Turkana – i IUCN zaleca wstrzymanie projektu, dopóki jego możliwy wpływ na przepływ i jakość wody nie zostanie w pełni oceniony.
Alarmujące plany wylesiania w sercu Selous
W zeszłym miesiącu Tanzania ogłosiła swoje plany wyrębu 143 638 ha w sercu rezerwatu Selous Game Reserve wzdłuż rzeki Rufiji. Obszar ten zawiera ważne siedliska dla ikonicznych ssaków, w tym krytycznie zagrożonego nosorożca czarnego.
Planowany wyrąb byłby w tej samej lokalizacji, co proponowana tama Stiegler’s Gorge. Zgodnie z radą IUCN, Komitet Światowego Dziedzictwa wielokrotnie zwracał uwagę, że zapora spowodowałaby ogromne szkody dla wyjątkowych wartości Selous. Nowe ogłoszenie stanowi kolejne poważne zagrożenie dla Selous i wzmacnia potrzebę pilnego zajęcia się rosnącymi obawami. .
The Selous Game Reserve – jeden z największych obiektów Światowego Dziedzictwa na Ziemi – został wpisany na listę zagrożeń w 2014 roku z powodu kłusownictwa słoni.
Cztery wpisy zalecane przez IUCN w 2018 roku
W tym roku IUCN zaleca wpisanie na listę czterech nowych obiektów Światowego Dziedzictwa ze względu na ich wartości przyrodnicze. Dwie z rekomendacji IUCN dotyczących wpisania na listę zostały wydane dzisiaj przez UNESCO, podczas gdy dwie inne zostały udostępnione 14 maja.
Trzy z miejsc rekomendowanych do wpisania na listę są proponowane jako „mieszane” miejsca przyrodnicze i kulturowe. Podkreślają one znaczenie zaangażowania społeczności lokalnych i rolę rdzennych mieszkańców w ochronie nienaruszonej przyrody.
W Tehuacán-Cuicatlán Valley: pierwotne siedlisko Mezoameryki, Meksyk, strategia ma na celu zaangażowanie społeczności lokalnych w promowanie odpowiedzialnej turystyki. Różnorodność biologiczna występująca w tym regionie przez długi czas podtrzymywała rozwój człowieka, a około 1000 gatunków jest obecnie wykorzystywanych przez miejscową ludność. W miejscu tym występuje niezwykła różnorodność kaktusów, które są bardzo zagrożone na całym świecie, a także jeden z najwyższych poziomów różnorodności biologicznej zwierząt na suchych terenach.
Pimachiowin Aki w Kanadzie i Park Narodowy Chiribiquete w Kolumbii, również proponowane jako mieszane miejsca, oba obejmują terytoria przodków ludności rdzennej.
Inne miejsce, Chaîne des Puys – Limagne uskok tektoniczny arena we Francji, jest zalecane do wpisu do jego wartości geologicznych, które ilustrują procesy i cechy rozpadu kontynentalnego – klucz do historii Ziemi.
.