Op 30 januari 1999 maakten wetenschappers bekend dat een in het laboratorium gekweekte blaas met succes in honden was getransplanteerd. Deze kunstmatige blazen werkten bijna een jaar goed bij de honden. In 2000 werd een nieuwe procedure ontwikkeld om kunstmatige blazen voor mensen te maken. Deze procedure wordt een orthotope neobladder-procedure genoemd. Bij deze procedure wordt een deel (meestal 35 tot 40 centimeter) van de dunne darm van een patiënt omgevormd tot een nieuwe blaas; deze blazen van darmweefsel gaven echter onaangename bijwerkingen.

In 2006 verscheen de eerste publicatie van experimentele transplantatie van bio-engineered blazen in The Lancet. De proef betrof zeven mensen met spina bifida tussen vier en negentien jaar die tot vijf jaar na de operatie werden gevolgd om de effecten op lange termijn te bepalen. De blazen werden geprepareerd en de proef werd uitgevoerd door een team van biologen van de Wake Forest University School of Medicine en Boston Children’s Hospital onder leiding van professor Anthony Atala.